وقتی توی کوچه پس کوچه های مجازی پرسه میزنی به کوچه هایی میرسی که . کوچه ای در امتداد شعر. نالد به حال زار من امشب سه تار من. امشب تمام خویش را از غصه پرپر می كنم. پر است خلوتم از یاد عاشقانه ی او. داغ داریم نه داغی كه بر آن اخم كنیم. از عشق مکن شکوه که جای گله ای نیست. دلم برایت تنگ شده است! خدایا صدایم را بشنو. تنها با خدا باشید تا عاشق باشید.

میخوام از این وبلاگ برم. البته هیچ وقت فکر نمیکردم بتونم از وبلاگی که این همه دوست داشتم دل بکنم و برم. اما دیگه اینجا حس نوشتن ندارم. البته اونم در مورد زندگی خودمه اما یه اتفاق خوب تو زندگیم افتاده که زندگیمو عوض کرده. خدا کمکمون کنه این امتحانا رو با نمره ی نسبتا عالی پشت سر بذاریم. درمیان من و تو فاصله هاست.

ساده بودم, تو نبودی , باران بود. من آنان را دوست می دارم. رفتار من عادی است! گویی که زیر آب فریاد می زنم! اینجا به جز دوری تو چیزی به من نزدیک نیست! باشگاه مدیران و متخصصان. من آنان را دوست می دارم. من با اشک نزد آنان می آیم. تا آنگاه که قلبشان را می یابم.