در قدمگاه من پا گذار. بگو جوی حقیری آرزوی رود با خود داشت. دلم برای خدا تنگ شده. اگر خدای شما این چیزی که امروز شماها می پرستید آره شماها. باید محکم پیش من زانو بزند و در خواست عذز کند. همه داریم کمک می کنیم به گند زدن . هیچ کس به من نگفت آشغال را کی آفرید همین.

نوشته شده توسط محمد كريم رحيمي لینک ثابت. عید قربان عیدی که یاد بود خاطره است. خاطره یک پدر و قصه یک پسر. عیدی که یادبود ابراهیم خلیل است. عیدی که قصه ایثار اسماعیل. بیائید به یاد بود بابای ابراهیم به قربان گاه برویم. و الله اکبر را زمزمه کنیم. نوشته شده توسط محمد كريم رحيمي لینک ثابت. نوشته شده توسط محمد كريم رحيمي لینک ثابت.

سالگرد شهادت رهبرشهید بابه مزاری است. شعری را که می خوانید ازابوطالب مظفری می باشد که درجشنواره امسال قندپارسی به دکتور سرورمولایی پیشکش نموده است. من با اجازه اقای مظفری این شعررا به بهانه ای هفدهمین سالگردشهادت رهبرشهید به تمامی ستم دیده گان تاریخ معاصرکشورم تقدیم می کنم. نه به شعر ابوطالب توجه كن. نه به درخشش فلاش عكاسان حرفهاي. این بازی تازه انسان متمدن است.

نگارش در تاريخ دوشنبه بیست و یکم مرداد 1392 توسط سردبیر. دانشگاه خاتم النبیین در پی مصادره قنبرعلی تابش.

دستهایم را به هم میسایم. و همهچیزها و کسانی که در من راه رفتهاند و میروند. در تظاهراتی به تاراجم میبرند. به باروی بیپاسبانی میمانم که تنها خشتهای روی هم مانده شهری ویران است. اما تاکی چ نین خود را ک شت و هرروز بر مصیبت ازدستدادن خود مویه سر داد. خود من شهری است که هرروز در آن انتحار میکنم. دستهایم را به هم میسایم. قربانیانم از سقف تن و روانم آویزان میشوند. تو که گلهای اطلسی را از یاد بردهای.

در یک روز گرم وآفتابی از سال 1347 در برهوت زمین وچنبره زمان گرفتار آمدم . ازروز های سبز و شیرین کودکی که با فقر ومحرومیت اجتماعی همراه بود خنده های تلخی بیاد گار دارم . با اینهمه دغدغه همیشگی ام آبادی کشور زخم خورده ام افغانستان عزیزاست در همه زمینه ها ی فرهنگی هنری اجتماعی علمی اقتصادی و.