مراقب روح بی آلای شت باش. نفس پاک هدیه شد به روح های بی آلایش زلال. تو تمام این یکسال و نیم که من پر انرژی و خیلی فعال تو این وبلاگ می نوشتم و میخوندم و نظرات رو جواب میدادم هدفم گفتن یه مسائلی بود که تو این پست جمعش میکنم. میخواستم بگم ما آدما دارای اختیاریم برای زندگی اگر غمگینیم یا شادیم خودمون خواستیم! انتخاب های ضعیف کنندهء شعله وجودی انسان.

مروری بر خاطرات قدیمی! مدت زمان خیلی خیلی زیادی میگذره, از وقتی که به اینجا دلبستگی داشتم و هر روز چک میکردم. برای دل خودم مینوشتم و ذوق میکردم که وبلاگی دارم. شاید الان بزرگ شدم, شاید نوع زندگیم فرق کرده! که حتی توی این چند سال سری هم به اینجا نزدم. امروز که خیلی اتفاقی یادش افتادم و سرکشی کردم دلم گرفت, چه خاطراتی که یادآوری نشد برام! روزهای سخت, روزهای خوشی, پر از خاطره های متفاوت! که الان همشون متروکه شدن! پيام هاي ديگران .

محفل آریائی تان طلایی دلهایتان دریایی و شادیهای تان یلدایی خجسته. ايرانيان باستان شب آخر پاييز و اول زمستان را شب زايش مهر يا زايش خورشيد مي خوانند و براي آن جشن بزرگي برپا مي كردند . درود به همه ی دوستان گلم که به من سرمیزنین.

نوشته شده در روزمه جمعه هشتم دی 1391 توسط محمد رادمهر. درود بيكران بر دوستان گرامي و هميشگيم. نخست پوزش ميخوام ازتون براي اينكه چند ماهي نبودم . شوند بنياديش گرفتاري كاري بود و خستگي فراوان . دلم تاب نياورد و در اين آدينه روز كمي زمان بهم رسيد كه چند دبيره اي برايتان بنويسم.

با دیر کرد یلدا خجسته. بیا تا غنچه را معنا کنیم. پسرکم کمی به مادر فرصت بده. امیدوارم نسل شما ایران رو بسازه. به خاطر پسرم خواننده خاموش وبلاگ دوستانم. جمعه روز آذربایجان نه روز قدس. پسرکم اردیبهشت به دنیا اومد.

رژ لب روی ته سیگار. عشق یه دختر پسر دیوونه. بی سانسور خیلی خصوصی! ضرب زمین در ضربان دل ما. اما خدایی شماهام بی معرفتید! نگفتید ما کجاییم که این همه نیستیم! حالا اشکال نداره. دلم برا اینجا تنگ شد.