هر روز و هر روز هر چند ساعت یکبار. و همان هر چند ساعت یکبار سر زدهام که ببینم کسی کامنتی ننوشته است. اینبار لطف خدا بود که فقط یکسال از آرشیو نوشتههایم نابود شد. کنار آتش کوچکی که با سایههای روی دیوار فیلسوف شوم.

You learn to live and live and die and live . بدبختی از ب ابتدایش شروع نمیشود. یکهو میبینی از یک جایی به بعد یاد گرفتی بدبخت باشی و باشی. Here I am alone again . اسم یکی از آهنگهای آلبوم کیهان کلهر.

دستگاه فشارخون هم دیروز اثبات اش کرد. کمی تئاهل زده شده ام که دیر یا زود بهبود خواهم یافت. در این لحظه تنها مشکلم دندان عقلم است که مثل کاشی های جلوی گلفروشی ها تق و لق شده است. جوراب های سوراخ ام را دور انداخته ام و روی میوه ها سلفون می کشم. ظ روز چهارشنبه ۱٩ امرداد ۱۳٩٠.