به نام خداوندی که از شدت حضور ناپیداست. امیدوارم حال همتون خوب خوب باشه. این آپم یه کم زیادی طولانیه. اول از همه از اینکه کامنتای قبلی رو جواب ندادم واقعا معذرت میخوام. اگر تا قبل رفتنم برسم حتما جواب میدم اما اگر نرسیدم هم. این وب رو ساختم تا یه خونه داشته باشم که. هر موقع کم میارم از دلتنگیام بنویسم. هر موقع دلتنگ میشم از خستگیام بنویسم. هر موقع خسته میشم از تنهاییام بنویسم. بنویسم از تمام دل خستگیهام. میخواستم اینجا فقط نوشته های خودم رو بذارم.

سال 93 هم با همه ی خوبی و بدیاش گذشت. یه سالمون هم ته کشید و رفت. حال و هوام یه جوریه که نمیدونم چجوری. نمیدونم سال جدیدی که میاد چطور خواهد بود. حس می کنم از خدا دورم. عاجزانه ازش می خوام کنارم باشه. ازش می خوام تنها رهام نکنه. هنوز خیلی بی تجربه ام. به خاطر بچگیام ولم نکنه. مثل همیشه که تو لحظه لحظه زندگیم حضورشو بهم نشون داده. گرمی وجودشو از خودمو خانوادم نگیره. ازش میخوام یار و یاور همه باشه. هیشکی رو تنها ول نکنه. هیشکی رو محتاج دیگری قرار نده.

باغ باران خورده می نوشید نور. لرزشی در سبزه های تر دوید. او به باغ آمد درونش تابناک. سایه اش در زیر و بم ها ناپدید. شاخه خم می شد به راهش مست بار. او فراتر از جهان برگ و بر. باغ سرشار از تراوش های سبز. او درونش سبزتر سرشار تر. در سر راهش درختی جان گرفت. میوه اش همزاد همرنگ هراس. پرتویی افتاد در پنهان او. دیده بود آن را به خوابی ناشناس. در جنون چیدن از خود دور شد. دست او لرزید ترسید از درخت. شور چیدن ترس را از ریشه کند. دست آمد میوه را چید از درخت. راستش یکم باهاتون حرف دارم.

به نظر من پسرا افتضاح قرن هستن. هرکی بیاد وبم ونظر نذاره الهی کچل بشه. از این که به وبم سرزدی خوشحالم جیگر. ღ ღگل من دنیا وفاندارهღ ღ. ღیه تیم داریم یه ایران یه تیم پراز دلیران اونم فقط ღ ღسپاهانღ ღ ღ. نوشته شده در تاریخ پنجشنبه 3 شهریور 1390 توسط غزل جوون نظرات . ها بر وبچ من دوباره رفتم بلاگفا. دیگه خیلی کم میام اینجا. به همتون آدرس را میدم واما اگه ندادم بهم بگین تا بهتون بگم واگه بازهم ندادم لابد میخوام ندونین اصرار نفرمایید. مرا واسطه عشق خود میان آدمیان کن.

مطلبی جهت نمایش یافت نشد از آرشیو مطالب استفاده کنید. ღღ ماتم زده عشق ღღ. حرف های دل یه عاشق.