تویی که صبح با تو میاد. از همه چیز خسته ام. تویی که صبح با تو میاد. آزاد شدم از قید هزار بند و حال. دوان دوان می روم به سمت چشمه ای. به خود نهیب می زنم. که نور عشق و این رهایی مقدست. راه نموده تو را به سوی. درون دل امید و شور. به خود بیایم و تمام آنچه دیده ام. سراب بوده باشد و خیال. ز هرچه زشتی و پلیدی و سراب. به پرسش و به خواهشم. که دست و پای خسته ام.

مریض بود تو بیمارستان تحت عمل جراحی بود . بعدشم سرم خیلی شلوغ بود کلی کار داشتم . دلم براتون اندازه کله یه مورچه قرمز کوچلو که اونم له شده باشه براتون تنگ شده بود . هندونه له شده تو خیابون دیدید اونجوری داغونتونم. بیهوده به هر بهانه هی دعوا کن. اینگونه نبین که عاشق ورام توام.