پدر رفتی دلم از غم شکسته. نم اشکی روی قلبم نشسته. به مهر تو قسم عشقم تو بودی. سرود زندگی رو می سرودی. نوازش های تو آرامشم بود. تو بودی بودنت آسایشم بود. پدرم پاک ترین چشمه باغ خدا بود. همین تازگی پدرم رو از دست دادم. کمرم شکست و نفسم گرفت. از سر لطف برای شادی روحش فاتحه ای بخوانید. به یاد زنده یاد ولی الله نجاتی. عکس هم مربوط به آخرین سفر ما و پدر به مشهد مقدسه. تو رو به یادم میاره.

تولد و انتشار موفق سبک زلال بر دنیای ادبیات مبارک باد. درب آسایش به یک جاندار بست. لیک تخمی دیگر از داخل شکست و هست داد. گر انرژی از درون آید به دست. اشعار و سخنان و پند های حکیمانه. آواز جناب محمد جهانگیری بر روی قطعه ای از زلال های دادا بیلوردی. جواب بر یک اشتباه در خصوص سبک زلال.

سوگنامه ی شیرین و فرهاد. در حوالی این کوچه ها. شعر و داستان کوچه ها.

آسمون چشماتو وا کن منم اون ابرا رو دارم. نمیخوام مثل همیشه با همه وجود ببارم. توی این دنیای بی رحم دل من پر از عذابه. کاش میشد وجدانم این جا واسه ساعت ها بخوابه. میدونم دوس داشتن تو واسه ی من یه گناهه. دل من روشن از این عشق دل تو چقد سیاهه. تو همون پنجره بودی که منو کردی گرفتار. من شدم عاشق عاشق تو شدی بیزار بیزار. داری میری با نگاهت دلمو شکستی آخر. شایدم با رفتن تو روزای من بشه بهتر.

در میان روح وجسم برزخی است. که مرا به تولد یک شعر می برد. چقدر زيباست عشق ومهر را به زبانهاي مختلف ديدن و با آن دوست شدن ومهرگان تصويري از بال پروانه اي است كه تمام رنگها را در خود دارد و همه ي رنگها كنار هم بر بال پروانه سوارند. من سعيد مطوري از شهر خونگرم آبادان مي باشم عاشق شعر وداستانم ومهرورزي و آرزويم اين است كه در سايه مهر ودوستي تمام اقوام ايراني ابتدا ودر آخر جهاني بتوانند با اين فرهنگ آشناتر شده و در جهت استفاده از آن كوشا باشند تا لذتي ابدي ببرند چون زيبايي در مهرورزي ودوست داشتن است.