تالار گفتگوی بیداری اندیشه - همه انجمن ها.

دلنوشته های مردی که بیشتر وقتشو با کودک درونش میگذرونه. الان دقیقا احساس اون کسی و دارم که بعد از چند سال برگشته خونه اش و میبینه همه چی همونجوری که از قبل بوده باقی مونده فقط کلی گرد و خاک و تار عنکبوت روشون مونده. انگار خیلی وقته هیشکی پا نزاشته تو این خونه! نوشته شده در یکشنبه چهارم مرداد ۱۳۹۴ساعت ۱۳ بعد از ظهر توسط فراری. هرکدوم از شما بالاخره با وب و اینترنت و کامپیوتر و موبایل و این چیزا سروکله ز.

که خواب کودکی شیرین است و رنگی . کودک بمان و از تاب بی خیالی لبریز. چندیست رویای من بوی گرسنگی میدهد. در سرزمین کودکی ام پرسه میزند. پیش از این نگفته بودی. که درد در کجای باغ کودکی می روید . دلخوش بودم که با آهنگ قصه هایت ستاره ها را لمس کنم . و مرگ یعنی طول عمر .

از اون نوع کلمه هایی است که بعدش هزار تا اتفاق. انجام دادنش به سادگی نوشتنش نیست. دارم سعی میکنم اتنجام بدم. یک ثانیه بعدهمون فرداست! امیدوارم روزه.