خالصانه ترین احساس یک سالگرد ازدواج. تازه از خواب بیدار شده ام. دیشب تا ساعت سه صبح بیدار بودیم. چون کسی که قرار بود به ما کولر گازی اجاره دهد بدقولی کرد و ماندیم بی کولر ودربه. در دنبال کولر فروش میگشتیم. یک دوش میگیرم و لباس سبزم را تن میکنم به محض. باهم تازه از راه رسیده اند . مصی و شبنم هم هستند و خدا میداند چقدر دلم.

صدای نوشته هایم شاید بارانی است. اما گلهای باغ خزان زده ام همیشه بهار را می فهمد. زیرا سالهاست که با قاصدک هم نشین شده اند. شاید درکوچه های گ لی خاطراتم ردپای از تو نباشد. اما با تو بودن را می توان در جای جای پنجره های غبار گرفته حس کرد. اینجا همه خاطره اند می مانند و می مانند. تبلوری از عشق و باران.

چیزی که به نقد در اختیار شماست فقط امروز است. اولین برف زمستانی در شهرمون. فرا رسيدن ايام مبارك دهه ي فجر و پيروزي انقلاب اسلامي ايران مبارك باد. کتابخانه عمومی آقا شیخ هادی کدکنی. درد و دل با خدا. تنها به بهانه با هم بودن. دست نوشته های یک من.

به نام خدایی که باران رحمتش همیشه جاری ست. اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا. هرکدام از ما برای چیزی مینویسیم که نداریم. همه به فکر تغیر دادن دنیا هستند.

شب بود و اشک بود و علی بود و چاه بود. دیگر پس از شهادت زهرا به چشم او. صبح سفید همچو دل شب سیاه بود. خونش نصیب دامن محراب کوفه شد. آن رهبری که کعبه بر او زادگاه بود. یک عمر از رعیت خود هم ستم کشید. اشک شبش به غربت روزش گواه بود. دستش برای مردم دنیا نمک نداشت. عدلش به چشم بینگهان اشتباه بود.