می نویسم که یادم نره. دلم برای تو می تپد هموطنم! همیشه بزرگترین کابوس من زلزله است . از گریه هایی که تسکین ندارند . از نگرانی برای اینکه کجا هستند و چه بلایی بر سرآنها که دوستشان داری آمده است . و امروز دلم برای تو می تپد هموطنم . در منطق دین همیشه علم و معرفت.

می دونم آخر قصه می رسی به داد من. خیلی وقته میخوام بیام و بنویسم. خیلی وقته واسه هیچ کدومتون کامنت نذاشتم در صورتی که همیشه می خوندمتون. خیلی هاتون اومدید و از نبودنم گله کردید و خیلی هاتونم خب وقت نداشتید که بیاید و بپرسید کجام که درکتون می کنم. خبرای جدید هم اینکه باید امروز صدای قلب نی نی آبجیم شنیده بشه در غیر اینصورت.

با یه دنیا تجربه واسه آینده. از اینکه خیلی دیر به دیر میام و نتونتسم جوابتونو بدم واقعا معذرت میخوام. نمیدونین این روزا چقدر سرمون گرم به کارای عروسی و خریدای مربوط بهشه. از طرف دیگه من و هانی هر دو شغل جدیدی رو شروع کردیم و هر دو درگیر کار هستیم شدیدا. و یه سری وسایلو مثل گازو یخچال و لباسشویی و سایر خورده ریزایی که خرید کردیمو توش چیدیم. فقط یه سری وسایل مونده که میترسم آخرش هم یادم بره بخرم بعد از عروسی هم مطمئنم وقت سر خاروندن ندارم. سلام به همه دوستای مهربونم.

عشق بازي در پياده رو! دیوونه بازیااای ش یجی و پسر ق ر ق ر و! دنبال بهونه بودم واسه دوباره از تو نوشت .