ღ ღ من او ღ ღ. کاش سرنوشت جز این مینوشت. تنها تو که باشی کنار من. اصلا تمام قرص ها جز. اندوه که از حد بگذرد. جايش را ميدهد به يک بياعتنايي مزمن. ديگه حسي تو رو به احساس کردن نمي کشاند. در آن لحظه فقط در سکوت غرق مي شوی.

دفتری که به خاک خواهم سپرد. بی شک جهان را به عشق کسی آفریده اند. روز عشق در ایران باستان. یعنی تنها ۳ روز پس از والنتاین! از ما که گذشت.

می توانی همه چیز را بفهمی. که مرا ارام می کند. پر از نشاط و امید می شود. نوشته شده در شنبه 21 تیر1393ساعت توسط سارا. باز آن احساس گنگ و آشنا. در دلم سير و سفر آغاز كرد. باز هم با دست هاي كودكي. سفره ي تنگ دلم را باز كرد. باز برگشتم به آن دوران دور. روزهاي خوب و بازي هاي خوب. قصه هاي ساده ي مادر بزرگ. در هواي گرم شب هاي جنوب. آسمان باز و مهتاب خنك. از فراز تپه مي آمد به گوش.

این جهانی که همش مضحکه و تکرار . تکه تکه شدن دل چه تماشا داره. دلم گرفته بود اومدم تو وبلاگم . دلم هیچ گاه مقصر نبوده دلم خیلی نازکتراز این حرفاس که بخواد دست بکاری بزنه تا این حال و روزم باشه فقط دارم تایپ میکنم تا شاید خالی بشم . خدایا بهم آرامشی بده که به بهترین کسانت میدی. دیدی که رسوا شد دلم. دیدی که من با این دل بی آرزو عاشق شدم. ای وای اگر صیاد من. غافل شود از یاد من.