آنجا که پیاده رو پایان می یابد. برویم با گامهای موزون و آرام. دلم برای تو تنگ است که این روزها برای تو. و آینده مقصدییست نا معلوم. دلم برای تو تنگ است که این روزها برای من. دیدنت امیدیست مرحم بغض دلتنگم. و بودنت پایانی بر دلهره های غمگین. رسم دلدادگی من با تو. مملو از پاکی آب مملو از خاکی خاک. همه شور همه شوق و همیشه بودن. و برای شرح این زیبایی.

توضیحات مفصل رو در مورد غیبت ٢ ما ه. و اندی خدمتتون عارض می شوم بعدا. شما به راه خاکستری ادامه بدید. دلم که می گیرد از پنجره ی اتاقم زل می زنم به نور سبز رنگی که معرف مسجدی است زیبا. روی تک گلدسته اش نام حضرت حق جلوه گر است. اشکهایم را می بیند . خنده هایم را هم به همین منوال. هر گاه لیمو ترشی دارید. سعی کنید از آن لیمونادی بسازید.

خداحافظ احمقانه های من! سلام تپش های عاشقونه ی من! خب ازونجایی که این پیلترینگ کار و کاسبی مارو تعطیل و از دوست شدن با عده ایی از وبلاگ نویسان فارسی زبان مقیم وطن! محروم ساخته تصمیم به ساخت یک وبلاگ جدید التاسیس در همین مرز و بوم بلاگفا گرفتیم. باشد که تشریف بیارید و خوچ حالمون کنید. خدمتتون عارضم که قالب وبلاگ تپش های عاشقونه هنوز اون چیزی نیست که خودم می خوام. پس متعجب نشید از ایجاد تغییر های آتیه! دوباره خدمتتون عارضم که از تمام دوستان بستگان آشنایان. مرحوم تقاضا مندیم اگه بهش لطف داشتن.

اي بابا اخر اين خواهر ما هم بزرگ شدش. هر چي ازش تعريف كنم . من تولدش رو بهش تبريك مي گم و با تمام وجودم براش ارزوي شادي و خوشبختي در تمام طول عمرش رو دارم. و براش ارزو مندم كه هميشه زندگي خوب را به همراه داشته باشه. و در زندگيت بجز حس موفقيت هيچ حس ديگري را احساس نكنه. و روزهايي پر از شادي و خوشبختي را پشت سر بزاره. و با تمام وجودم سعي مي كنم برادر خوبي براش باشم. انشاالله كه شمع 100 سالگي تو فوت كنه.

دست مرگ را از دامن اميد ما كوتاه مي كردند. در اين دنياي بي آغاز و بي پايان. در اين صحرا كه جز گرد و غبار از ما نمي ماند. خدا زين تلخ كامي ها بس مي كرد. نمي گويم پرستوي زمان را در قفس مي كرد. نمي گويم به هركس بخت و عمر جاودان مي داد. نمي گويم به هركس عيش و نوش رايگان مي داد. همين ده روز هستي را امان مي داد. دلش را ناله تلخ سيه روزان تكان مي داد.

حتی بعد از گذشت سالها هیچ وقت اینجا از خاطرم نمی ره. دلم تنگ شده برای اینجا. وقتی ابد چشم تو را. وقتی زمین ناز تو را. وقتی عطش طعم تو را. نه عقل بود و نه. چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی. یک آن شد این عاشق شدن. وقتی که من عاشق شدم. آدم زمینی تر شد و.