من از صدای سکوت بهار بیزارم. شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند. برای بودن می شود نرفت. چشمه از هر جا بجوشد گواراست. می خواهم کمتر زمینی باشمن. آدم آورد در این دیر. آخرین بار که از تو گفتم و نوشتم نه ساله بودی و امروز دوازده ساله. این چند روز هم به لطف خدا می گذرد. باید یاد بگیری که صبوری کنی.

پرستارای محترم اسوده بخوابیدددددددد که وزارت خونه مون برامون تصمیم گرفته همه چی ارومه. خاک تو سر همشون خاک تو سرشون. انتقاد جمعی از دانشجویان پرستاری به تصمیم جدید وزارت بهداشت. دانشجویان پرستاری بر سر دوراهی ادامه تحصیل یا گذراندن طرح اجباری. این در حالی است که هر ساله فارغ التحصیلان رشته پرستاری بالاترین آمار قبولی در آز.

از بستر تو می خواهد بارانی بسازد این ابر سترون. از بس نظر تنگ است. ظ روز یکشنبه ۱٧ اسفند ۱۳٩۳. گاه بره وار آنگونه آسان و سر به زیر می شوی. که تو را شکاری می بینم مطلوب و خود را کفتاری دندان برگلوی تو افکنده. نه تو آن بره ی دلپذیری و نه من آن. کنار پنجره به جبر دراز کشیده ای. محلول صابون و آ ب و پنبه. صدای سوت ممتد نشانگرهای ریتم قلبت.

به طور کاملن تصادفی کسی را دیدم که من را بیشتر از خودم می شناخت. در واقع خودم را که نه! خانواده و اطرافیانم را. شاید بیشتر از سی سال بود که از آنها خبر نداشت. دچار گیجی موضعی شده بودم. می نشینی و هی برین مغزت فشار میاوری که به یاد بیاوری که کجای این داستان واقعیت داشت. که حتی از وجود و هستی من نیز خبر نداشت.

شاید او هم نداند! این جا کسی است پنهان دامان من گرفته خود را سپس کشیده پیشان من گرفته. این جا کسی است پنهان چون جان و خوشتر از جان باغی به من نموده ایوان من گرفته. این جا کسی است پنهان همچون خیال در دل اما فروغ رویش ارکان من گرفته. این جا کسی است پنهان مانند قند در نی شیرین شکرفروشی دکان من گرفته. جادو و چشم بندی چشم کسش نبیند سوداگری است موزون میزان من گرفته. چون گلشکر من و او در همدگر سرشته من خوی او گرفته او آن من گرفته. در چشم من نیاید خوبان جمله عالم بنگر خیال خوبش مژگان من گرفته.

وقتی پتی به دانشکده می رفت. ریرا صدا می آید امشب. پتی و ریرا امشب همنوا شدن . زمانهایی هستن از جنس بی حوصلگی. که فقط لازمه بین تو و خودت بمونه. نه حرف و نه توضیحی باید داده بشه. It is a perfect day . بعضی روزها الکی خوبن و هیچی هم نمی تونه خرابشون کنه . حتی صبح زود بیدار شدن واسه رفتن به آزمایشگاه . حتی گلایه های بی انقطاع یه نفر از یه رابطه گه مال گذشته .

مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد . يک چمدان ميخواهد از دلخوريهاى تلنبار شده و گاهى حتى دلخوشيهاى انکار شده . حتى اگر چمدانت پر از دلخورى باشد خالى اش مى کنى و باز هم ميمانى .

سکوت که می کنم حالم بهتر است. فکر می کنم دارم کارمند می شوم. روزهایی در ماه هست که درد می کشم و ساکتم. وقت هایی که ساکتم بیشتر خودم را می بینم. این روزهایی که ساکتم شنونده خوبی هم نیستم. دارم دچار روزمرگی می شوم. این دلشوره عجیبی که دارد توی دلم پیچ می خورد هم مال همین سکوت و این حال است. یک دلشوره بی دلیل مرا تسخیر می کند. سالهاست دلم می خواهد گیاه باشم. اما خدا رازی در پنهان کرد و مرا به زمین فرستاد. و این بدترین خصیصه آدمهاست.