دنیای ما عشق ما زندگی ما. برای اونا که هنوز منو یادشونه. همون چیزایی که روزای خیلی دور با هم ازش حرف میزدیم. روزهای پر از عشق ما. دلنوشته های یک خیال کبود. نانازی بانو و آقا خرسی. روزهایی که دارم به باد میدم. زاییده های یک ذهن بیمار. عاشقانه های من و عسلیم. ناگفته های من و تو. پر از حرفهای بهار دلنازک من. پچ پچ های خودمونی یه خانم تمام عیار.

برگ های سبز دفتر زندگی ام. مدتی وبلاگ من ف ی ل ت ر شده بود که دوباره برگشت! دوباره از سر میگیریم این دفتر را. منم به احسان گفتم نگیرم دیگه چیزی نمونده ولی احسان مخالفت کرد و گفت نه بزنید چه کاریه درد بکشی خلاصه اپیدورال گرفتم. دیگه پرستاره اومد و گفت که باید کم کم پوش کنی .

دوستتون دارم یه عالمه . همه هم تندی لینکم و عوض کنین .

می دونم آخر قصه می رسی به داد من. خیلی وقته میخوام بیام و بنویسم. خیلی وقته واسه هیچ کدومتون کامنت نذاشتم در صورتی که همیشه می خوندمتون. خیلی هاتون اومدید و از نبودنم گله کردید و خیلی هاتونم خب وقت نداشتید که بیاید و بپرسید کجام که درکتون می کنم. خبرای جدید هم اینکه باید امروز صدای قلب نی نی آبجیم شنیده بشه در غیر اینصورت.

به ارتفاع ابدیت دوستت دارم حتی اگر از لذت گفتنش امتناع کنم. ۲ هفته س به خاطر تصادف از خونه بیرون نرفتم . خدا از سرشون نگذره منو به این حال و روز انداختن . پام خیلی درد می کنه . ایشالا همه ی جوونا به حق ۵ تن آل عبا خونه دار بشن. دلم واست تنگ شده گرچه خیلی اذیتم می کنی به خاطر این بیکار بودن و علاف گشتنت. دلم می خواد کچل بشی.