و خدایی که در این نزدیکیست . نوشته شده توسط الی در چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۰. نوشته شده توسط الی در چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۰. نوشته شده توسط الی در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰. نوشته شده توسط الی در دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۹۰. غم دانه دانه می افتد روی صورتم. نوشته شده توسط الی در پنجشنبه ۵ اسفند ۱۳۸۹. خبر به دورترین نقطه جهان برسد. نخواست او به من خسته بی گمان برسد. شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت. کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد. چه می کنی که اگر او را خواستی یک عمر. بی ستاره ام و زرد.

متاسفانه عکسای باغ نارنجستان و سرای موشیر که قبل از عید گرفتم به خاطر حجم بالاشون آپلود نشدن. ولی خب قول میدم حجمشون کم کنم بذارمشون. این عکسا هم عکس عید امسال. ببخشید عکس از طبیعت خیلی کم داشتم اونم حداقل یه نفر داخلش به چشم میخورد چندتاشون واستون گذاشتم داخل ادامه مطلب. از دوستان عزیزی هم که اسفند ماه تولدم تبریک گفتن خیلی ممنونم. سال نو مبارک امیدوارم سال خوبی داشته باشید.

ﺍﺯ ﻳﻪ ﺟﺎیے بہ ﺑﻌﺪ بہ ﺧﻮﺩﺕ میگے. ﺍﺻﻠﻦ ﭼﻪ ﺩﻟﻴﻠے ﺩﺍﺭﻩ بہ ڪسے ﺑﮕﻢ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪﻩ. ﺍﻭﻧﺎ چیڪار ﻣﻴﺘﻮنڹ ﻭﺍﺳﻢ ڪنڹ. ﺟﺰ ﮔﻔﺘﻦ یہ ﺍﻟﻬے ﺑﻤﻴﺮﻡ. ﺟﺰ ﮔﻔﺘﻦ یہ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺒﺎﺵ ﻣﻴﮕﺬﺭﻩ. ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻧﻘﺪ میخندیو ﻣﻴﮕے ﻭﺍے. ﻣﻦ ﭼﻘﺪر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ڪہ ﺧﻮﺩﺗﻢ ﺑﺎﻭﺭﺕ میشہ. ﻭﺍﻗﻌڹ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ ﺍﻣ ﺎ ﺷﺒﺎ. ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ رﺍ ﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﻧﻴﺴﺘﻢ. ڪم ڪم ﮔﺮﻳﻪ ڪردڹ ﻳﺎﺩﺕ ﻣﻴﺮﻩ. ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﺑﻌﺪ ﻣﻴﺒﻴﻨے ﺩیگہ ﻧﻤﻴﺘﻮنے. ﻣﻴﮕے چہ ﺑﻼیے ﺩﺍﺭﻩ ﺳﺮﻡ ﻣﻴﺎﺩ.

It seems that dreaming is a crime, but no one can stop me. آفتاب را به آغوش می گیرم.

ن ی ل و فر . پس از آن غروب رفتن . نقاش نیستم ولی دلم برای دیدنت پر میکشد . ! استعداد عجیبی در شکستن داری. استعداد عجیبی در نشستن دارم. به پای توبه امید تودر انتظار تو. قرن هاست جستجوگر آدم هستم . تا لذت خوردن یک سیب سرخ را با او تجربه کنم. ! مشکل از م ن نیست. ت و نایاب شده ای آدم . هر وقت از دست کسی یا چیزی ناراحت شدی. فقط یه لحظه , یه لحظه.

چی باید باشیم و چی هستیم. من از 1 سفر 2 روزه برگشتم. سفرم کوتاه بود اما اندازه 2 ماه برام خاطره موند! 120 کیلومتر از ساری به سمت سمنان راه میریم. CD مورد علاقه رو دادم و راه افتادیم.

دنیایم را یافتم , به انتها نیازی. از اکنون تا ابد ادامه دارد. روز هاي پر از خاطره. نایاب ترین عکس ها از رپر ها. حرفهایی که برای نگفتن دارم. معرفی تمام بازی های انلاین. سکوتی میکنم سنگین تر از فریاد.

من و باز خودم! هیج وقت اینجا نعطیل نمیشه. آدما سنگ صبوراشونو دور نمیندازن. هر عشقی میمیرد خاموشی میگیرد عشق تو نمیمیرد. سالهاست که گم کرده ام خودم را. فراموش میشوم در میان آدمها. من یک غریبه ی هر جای عالمم. خودم و عزیزانم تنگ میشود. آنانکه بودنم را باور نداشته اند. امروز مرا از یاد برده اند. من به این ایمان دارم. هستند کسانیکه مرا در پستوی ذهن خود. و تنهایی یک انسان را. در میان این غبارها نخواسته اند.

تمام ناگفته هایم را فریاد می زنم. راف ری اد میک شم. آخ ر این آشوب درونم. می خواهم قدم هایت را با قطره های باران شماره کنم! نه از بوی یاس باران خورده خسته میشوم.