در گلوی من ابر کوچکیست. در گلوی من ابر کوچکیست. در گلوی من ابر کوچکیست. دوس نداشتم ساعت ده پاشم. ولی طوطی گشنش بود و . در گلوی من ابر کوچکیست. در گلوی من ابر کوچکیست.

باران كه مي بارد تو مي آيي. نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانش نمی کند! کسانی هستند که هرگز تکرار نمی شوند. و حرف هایی که معنیشان را خیلی دیر می فهمیم. برای روزی که شاید نباشم. حضورم جاری نبود بدانید! به دریا پیوستم و راکد! فقط موج نگاهی میماند که روانه خواهد شد. باز هم بهار و باز دلتنگی. وبلاگم پنج ساله شد و وقتی نبود برای تولدش اینجا رو بتکونم و بهش برسم .

خط خطی های ذهن من. من یک سالی بود که نیومده بودم اینجا و نوشتن یادم نرفته بود اما انگار یه غباری روی این صفحه نشسته بود که دلم نمی خواست پاکش کنم و دوباره بنویسم اما درست از زمانی که برگشتم و این خونه رو شست و رو کردم خیل چیزها عوض شده .

و خدایی که در این نزدیکی ست. ولی فیس بوک خیلی تاثیر داره از اون بیقراری هام کم کرده. حالا انگار معتاد شدم و وقتایی که بیقرارم رفتن به فیس بوک آرومم می کنه و خماریم و می گیره. بعدشم انقدر خسته می شم که می خوابم. یه وقتا یه اتفاقایی می افته که حال ادم گرفته می شه. باید به خودم کمک کنم. باید برم راه برم و مطمئنم فردا حالم بهتر خواهد شد. امروز برای چند لحظه .

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. سلامدیگه تصمیممو گرفتم که بشینم بخونم واسه کنکور. ایشالا که دیگه اینسری قبول میشم. السلام علیک یا ضامن آهو. دلم واسه حرمت تنگ شده. اندوه را کبود بیندیش! زندگی را به روزهایت اضافه کن.

امروز اولین روز از چهارمین سال زندگی مان است. چهل نامهی کوتاه به همسرم. به از این چه شادمانی. که تو جانی و جهانی! به صفحه ی مانیتورم خیره شدم.