نیشم زد از همون اوله اولش که تو اومدی دوباره. اولش خیلی درد داشت اما الان فقط جاش مونده. دارم فک می کنم به اینکه اگه نمیذاشتم بیاد هیچوقت شاید نمیشناختمش و هیچوقت ازش بدم نمیومد مثه الان. باید ازش تشکر کنم اصن باید بگم مرسی که نیشم زدی. بعد یک ماه دوباره باید برگردم شهر یونی. و من اصلن حوصله موندن تو اون شهرو ندارم. طبق معمول دعوا افتادیم و بعد قرار شد.

من تصمیم دارم یه فتو بلاگ توی اینستاگرام بزنم . هر کس دوست داشت اونجا کنارم باشه بهم بگه در کنار هم باشیم. روزای شلوغ و پر از دغدغه ای رو پشت سر میذارم. پدرم کل تعطیلات عید رو توی آی سی یو بود! و سمت چپ بدنش دچار فلج شده! فعلن با فیزیوتراپی هر روزه رو ب بهبود میره. اما با سرعت خیلی خیلی کم! ول خب برای همین بودنش و برای همین بهتر شدنش با همه سختی و های و عذابها و اذیت شدنا خدا رو شکر میکنم . خیلی دلم برای اینجا تنگ شده بود.

چ زود دارم بزرگ میشم هی! نمیدونم واسه من داره زمان خیلی زود میگذره! یا واقعأ داره زود میگذره .

خونه ي جديد خامه اي طور. نوشته شده توسط م ه در یکشنبه چهاردهم تیر ۱۳۹۴. منتظرم بهار بیاد اتاقم پر از گلدون کنم حالم خوب شه. زمستون امسال هم خودم از بین رفتم هم بچه هام. نوشته شده توسط م ه در پنجشنبه یکم اسفند ۱۳۹۲. یه عاشقی بود که یه روز. بهت می گفت دوست داره. آخخخ که دوست دآره هنوز. نوشته شده توسط م ه در پنجشنبه یکم اسفند ۱۳۹۲. نوشته شده توسط م ه در سه شنبه بیست و نهم بهمن ۱۳۹۲. نوشته شده توسط م ه در شنبه بیست و ششم بهمن ۱۳۹۲.

حس و حال خوب! حتی میشه گاهی توی اوج خستگی بعد از کار و کلاس فشرده بعد از ظهر تا شب. وقتیکه ساعت نزدیکای 9 شبه و به ترافیک سنگین شرق به غزب همت میخوری و اکثرا از این وضع. با موزیکای خوبی که انتخاب میکنی و حال و هوای پر از شعری که داری و زمزمه کردنت. با آهنگا و بیت هایی که توی ذهنت چیده میشن دیگه روی زمین نیستی و صدای موزیک به خاطر. بالا بودن شیشه ها خیلی بیرون نمیره و مگر بیسی که داره. یهو دلت میخواد کولر ماشینو خاموش کنی و یکم از این حس و انرژی رو که داری و به اطرافیان هم منتقل کنی و.

خانوم کوچولو ای که شاید بزرگ شده. ﺗﻮ ﺑﺨﻮاﻩ,ﺗﻮ ﺑﻤﻮﻥ, ﺩﻭﺧﺘﻦ ﺁﺳﻤﻮﻥ و ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﻦ ﻭاﺳﺖ ﻛﻞ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻭ اﺯ ﻧﻮ ﻣﻴﺴﺎﺯﻡ. ﻧﻪ ﺗﻮﻱ ﻫﻔﺖ ﺭﻭﺯ و ﻫﻔﺖ ﺷﺐ. ﻓﻘﻄ ﺗﻮﻱ ﻳﻚ ﭼﺸﻢ ﺑﻬﻢ ﺯﺩﻥ. یه مثال لعنتیم هست که میگه از دل برود هر آنکه از دیده برفت. الکی نیست که انقدر دوسش دارم.

احوال نامه های شازده قهوه چی. حملات انتحاری در سال جدید و یا چگونه به قعر مالیخولیا فرو رویم! از وقتی که قول و قرارهای کار در مرکز خصوصی درمانی همه در حد همان قرارها ماند دریافتم که بهتر است دیگر چشم امیدی به این شغل و این مافیای گروه پزشکی نداشته باشم و به سمت و سوی علایق خودم که همان تدریس فیزیک است بپردازم.