باز من تصمیم گرفتم برنزه کنم و باز هوا دلپذیر شد گل از خاک بردمید! خدایی یهو دیدین تگرگ و کولاک شد بدونین من می خواسته ام دیپ تن کنم! خوشحال نیستم که نوشتن و وبلاگستان خلوت شده ولی فضای اینستاگرام یه جوریه که من میترسم. همچنان وبلاگم و کلماتم رو ترجیح میدم . من یه بلاگرم نه یه فوتو بلاگر. روز سومی که اومدن خون.

با سلام بوسیله این وبلاگ اول از خداوند مهربان وسپس از خانم دکتر میر بهبهانی و پرسنل محترم انکولوژی بیمارستان طالقانی و پدر و مادر صبورم سپاس گذارم . خا طرات ذهن کوچک من. لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید. یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم. میان این دو گمم! .

و من برای سومین بار دانشجو شدم . من و همسایگان مشهدی ام. پست های م حرمی 92. پست های م حرمی 93. دفترچه خاطرات احسان و باران. فرشته های ناز زندگی ما. روزهایی از زندگی یک رزیدنت گوش و حلق و بینی. نفر اول آزمون جامع دوره مون شدم! نوشته شده در شنبه بیست و نهم .

حیات از عشق می شناس و ممات بی عشق می یاب. دیگه حال و حوصله ی این وبلاگ مسخره رو ندارم. همون طور که امیر دیگه حال و حوصله ی منو نداره. دو تا دوست معمولی بودیم. یه بک رابطه دوستی عادی. من دوستت دارم ولی هیچ حسی بهت ندارم. شاید دلم براش تنگ بشه. از همه دوستانم در این وبلاگ خداحافظی میکنم.

شاید جمله ی انکه از دیده رود از دل روددرست باشه. همدان عالی بود مخصوصا شباش که حسابی خنک بود و دلچسب , حلوا زرده رو دوست داشتم ولی از دست پیچ و کماج خوشم نیومد ,مرسی مریم جون بابت معرفی دیزی و زرینه. اگه می تونستم یکبار دیگه زندگی رو از اول شروع کنم مطمینا یک مسیر دیگه رو انتخاب می کردم حیف که امکانش نیست. دکتر درویش بهم معرفی کرد امروز زنگ زدم قسمت حرکات اصلاحی ستون فقراتش و واسه سه شنبه عصر برای سپهر وقت گرفتم برم ببینم چجوری ,امیدوارم موثر باشه.

دوست و د ست بسیار است اما د ست دوست اندک. دوست و د ست بسیار است اما د ست دوست اندک. شاید د رد من دلیل خنده کسی شود. اما خنده من هرگز نباید باعث درد کسی شود. مهشید و نوشته های بی سروته ش. زی زی گولو آسی پاسی. چه گویم از دل تنگ الی. یهو دلم تنگولید براش .

یادداشت های یک فرزند آخر. قالب وبلاگ ساده و کلاسیک. وقتی حتی خانه مان یکیست. حرمت این خانه را باید پاس داشت. وب موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل بیت علیهم السلام.