هر چند او نخستین کسی بود که در مسیر نوشتن دستم بگرفت و پا به پا برد .

آیه هایی که بارید بر رحلت ماهیها.

او مال من نبود! سلام با يه كار سپيد در خدمتم. تفنگهايمان خون بالا مي اوردند. و سنگرهايمان پر پر مي شدند. زير شكنجه جان مي كنديم. فقط براي دوا گلي هاي مادر بزرگ. و بالشهاي پري كه مادر دوست داشت. آنان كه به هر زمان زباني دارند. عمري ست كنارتان دكاني دارند. بر خيز ببين اگر شما بي آبيد. از بركت نامتان چه ناني دارند. از فضل خودت شبي زبانم دادي. ساقي شدي و طبع روانم دادي.

چون دوستت دارم حتی آفتاب هم که بر تنت بتابد من میسوزم. رفتیم چند کوچه آن طرف تر و به دبستان رسیدیم. دبستان دخترانه ی بعثت! باورم نمی شد . خدای من چقدر کوچک بوده ام که این حیاط.

هنگامی که برای اولین بار چشم بر این جهان گشود 29 آذر 1361 بود و شهر کازرون . یادش همیشه سبز و نامش مانا.