سلام به همه دوستان گل. به زودی از این جا اثاث کشی می کنیم. ما که خیلی مقاومت می کردیم در رفتن از بلاگفا و خیلی دوستش داشتیم اما. از آن جا که بلاگفا تقریبا سه ماهی ما را علاف کرد و بعد کلی از پست ها و کامنت های قبلیمان پرید. می خواهیم از این جا رخت بر بندیم و در جای دیگر پهن کنیم. ترجیحمان بلاگ اسکای است . به زودی آدرس جدید را می گذاریم همین جا. البته اگر با این وضعیتی که بوجود آمد کسی از این ورا رد شود.

گاهى به آسمان نگاه كن! باران را نگاه كن و لذت ببر. ما هنوز خوشبختيم وقتى باران ارث پدر كسى نيست. از بچگیم همیشه دوست داشتم مثل شخصیت کتاب داستانها عاشق بشم. عاشق شدم! با عشقم ازدواج کردم. ولی بعد از چند سال الان داریم از هم طلاق می گیریم. من و امید یه دخترداریم. هم امید عاشق روژانه و هم من! رمزهای قدیمی وبلاگم همه رو تغییر دادم. اگه روزی مطلبی رو رمزی نوشتم ازم رمز نخواید! به هر کس بخوام خودم رمز رو براش می فرستم. به تنهایی عادت کرده ام! نوشته شده توسط .

اينجا خونه مجازي منه . از روزانه هام مينويسم . خوش هاي مشتركي كه با همسر دارم و ناخوشي هاي مشترك و غير مشتركم. گاهی به آسمان نگاه کن! روزهايش بعد از سرطان. آشیانه عشق من و آقای همسر. قصه زندگی من با تو. حسنا بانو يك زن دوم.

گاهی اوقات مجبورید بپذیرید که برخی آدمها میتوانند در ذهن باقی بمانند نه در زندگیتان. با یه شاخه گل سرخ و لبخندی که همیشه آرزوشو داشتم. گریه کرد و گفت دلش برام تنگ شده ولی من فقط نگاش کردم.

شب نوشت 28 - اولین شنبه در دانشگاه. شب نوشت 27 - الهی ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ای. غروب نوشت 26 - معنای غایی. نصف شب نوشت 25 - درهم نوشته. نصفه شب نوشت 24 - یک خواهش از دوستان گلم. ظهرنوشت 22 - فعال کردن ژن مفید نظم و ترتیب. صبح نوشت 21 - خاکستری تلخه. عصرنوشت 20 - یه روز خوب. ظهر نوشت 19 - کلاس باوردرمانی - جلسه دوم روزمره. صبح نوشت 18 - کلاس باوردرمانی - جلسه اول. ظهر نوشت 14 - پستی فقط برای دل خودم.

منم و حرف های درونم. زنانه تر از هر زنی مژگان. من و روزهایم با سرطان. یادداشت های خصوصی یک مطلقه روانی. یادداشت های یک دختر چاق. خاطرات عاشقانه من و تو-ندا. جز تو تمومه دنیا پر. یه عادت خیلی بد دارم وقتی ازش ناراحت میشم با کوچکترین حرفش. اینقد عصبانی میشم که رابطه رو تا مرز جدایی پیش می برم. و کلا زیر سوالش میبرم. دو ماهی یه بار اینجوری میشم! چه ذوقی می کنم.

پروانه ام در دام عنكبوتيست كه سير است. نه ميتواند پرواز كند نه حتي بميرد. بعد از 8 سال ازدواج كرديم. الان خيلي وقته بين عشق و نفرت گير كردم. خیلی وقته تنهایی هام رو با وبلاگ کردی پر میکنم. با خیلی ها خندیدم با خیلی ها گریه کردم از خیلی ها هم بدم اومد. حالا منم اومدم تا دردودلم رو با این دنیای بیکران مجازی که وفاش از حقیقت زندگی بیشتره درمیون بذارم شاید اروم بشم. تمام راه ها رو رفتم همه به بن بست تنهایی رسیده و ارامشی بهم نداده.