متاسفم از این خبری که میخوام بدم. غزل 13 آبان در یک سانحه رانندگی در دم کشته شد. همسرش هم به کما رفت و دیروز مرد. نظرها رو بدون سانسور تایید میکنم. تایید نظرات این پست رو هم برمیدارم. از هیچکی هم اجازه نگرفتم. یهو همه صلوات فرستادن و من مثل احمقا نگاشون میکردم. خلاصه الان آقای همسر خونه خودشونه و منم خونه خودمون.

خاطره های یک زن از یک زندگی. دلنوشته های من به خدا و همسرم. روزی منتظر بودم تا کوله بار غم هایم را به دوش کشی و سایه بان تنهائی هایم شوی. خسته ام به اندازه تمام تلاشهائی که.

سال ۸۸ برای من خیلی آموزنده بود. پر از شادی های از ته دل و پر از ناملایماتی که گذشتن و می گذرن. بزرگترین چیزی که به دست آوردم مانا و بعدش هم دفاع از پایان نامه ام. اما چیزهای معنوی که بهشون رسیدم و برام خیلی ارزشمندن اینه که. ۱-توی هر اتفاقی که میفته مصلحتی هست اما این به این معنی نیست که من دست رو دست بذارم. ۲-آگاهی به جنبه های شخصیتی خودم و سعی کردن برای رسیدن به بالغ شخصیتی که این رو از مشاور خوبم دارم.

دوستان عزيز سلام امدم برگشتم تا فراموش كنم خيلي چيزها را چنان كه هرگز نبوده ووجود نداشته است خودتان ميدانيد كه اين چيز ها بخش عمدهاي از دستمايه هاي عشقو اميدواري من به زندگي بوده است . اما اين اواخر انچه باعث شادابي روحم ميشد تنها تبديل به مردابي شده بود كه مرا به تلخ كامي عميقو خفه كنندهاي دعوت ميكرد . الان اينجام هيچ فكر خاصي ندارم . راه مقابلم اصلا مشخص نيست . تنها دو چيز دارم دخترم و ميلم به نويسندگي بقيه ي ارزوها يم چه بود بماند . از خدا ميخواهم اوضاع از اين بد تر نشود همين و بس .

خیلی سخت بود واسم بعد از ۲ سال وبلاگ نویسی اخرین پست این وبلاگ رو بزارم. اما مجبورم واسه همیشه خداحافظی کنم حجم بالای دروس دانشگاه دیگه وقتی برام نمیزاره. بیام اینجا الان که دارم این پست رو مینویسم اشک مثل فواره از چشمام میزنه بیرون. امیدوارم هر خوبی بدی ازم دیدید حلالم کنید. با سلام به دوستان و یاران همیشگی وبلاگ من. امروز بعد از کلی چونه.

آموزش جهان بینی و راهکارهای درمان. سال جديد را آغاز مي كنيم به اميد و اشتياق براي تغيير به سمت بهتر شدن . در زمين ديگران خانه مكن كار خود كن كار بيگانه مكن. دستور جلسه اين هفته ما نقش همسفر با الهام از صحبتهاي همسفر بزرگ كنگره ۶۰ جناب آقاي امين دژاكام در يكي از جلسات كارگاههاي آموزشي مي باشد .

هستی شیرین تولد چهارده سالگیت مبارک. سلاممممممممم خوبید خوشید سلامتید دوست جونای خودمممممممممممممممممممم. دلم براتون یکذره شده بود و حسابی برای نوشتن و کنارتون بودن دلتنگ بودم. پنج اردیبهشت تولد نه سالگی وبلاگ هستی. خانوم بود و وبلاگمون نه ساله شد. امروزم که تولد خود هستی خانومه. دیدم به امید تنبل خانوم بمونم سالی دو سه تا پستم نخواهیم داشت. با دو ماه تاخیر سال نو و سال 95 مبارک.