دوستت دارم و دانم که توئی آرامم. ای که مادام کنارم هستی. دوستت دارم و دانم که توئی مهربانم. ای که امروز بهم جانی دوباره دادی. دوستای خوبم اومدم بنویسم که هم شما بدونید و هم بماند که خوشحالی امروزم را. دادگاه و پاسگاه رفتم و سختی بسیاری کشیدم و درحالی که دانشجو بودم و.

حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد. امروز سر زدم به سرزمین بر باد رفته ام.

عزیز و احسان خواجه امیری. بود اونقدر لذت بخشه گوش دادن این اهنگ و خوندن این ترانه که حیفم اومد توی وب لاگم ثبتش نکنم! حس خوبیه ببینی یه نفر همه رو بخاطر تو پس زده. واسه ی رسوندن خودش به تو همه راهو نفس نفس زده. حس خوبیه ببینی یه نفر واسه انتخابه تو مصممه. دستتو بگیره و بهت بگه موندنش کنار تو مسلمه حس خوبیه. تو همین لحظه که دل گیرم ازهمیشه به تو وابسته ترم. و همچنین آهنگ زیبای احساس آرامش.

دنیای من کسی ست که در آغوشش جان میدهم یعنی ت و. باسلام سال 1393 با تمام خوبی ها و بدیهایش به پایان رسید. از اولش که استرسهای مراسم تا خبر خوشحال کننده دیگر . که بعدن میگم و اخریش که بدترینش بود که جایی که در آن کار میکنم به مشکلاتی خورده که هنوز رفع نشده. این اتفاقات نشان داد بمن که نا آنکه ما و بقیه فکر میکنند در تقدیرمان هست و نه همیشه خوشی و ناخوشی فقط دست خداست آنرا که بخواهد میدهد و انرا که نخواهد میگیرد.

سینه های پر از مهر. پیش از اینها فکر می کردم خدا. خانه ای دارد کنار ابرها. مثل قصر پادشاه قصه ها. خشتی از الماس خشتی از طلا. پایه های برجش از عاج و بلور. بر سر تختی نشسته با غرور. ماه برق کوچکی از تاج او. برق تیغ خنجر او ماهتاب. مثل صرف فعل ماضی .

این شعرها بروند به جهنم! من فقط دیوانه ی آن لحظه ام که قلب تو زیر سرم است. چهارشنبه 7 خرداد1393 6 بعد از ظهر memol. سه شنبه 23 اردیبهشت1393 3 قبل از ظهر memol. شنبه 20 اردیبهشت1393 6 بعد از ظهر memol. سه شنبه 9 اردیبهشت1393 8 قبل از ظهر memol.

اینقدر سرگرم کنکور و درس بودم که نمی دونم چه مدت به این خونه سر نزدم. انگار یه بار سنگین روی دوشم سنگینی می کرد. منی که دوست ندارم توی ایران باشم و اینجا درس بخونم اما یه. کرد که این کارو بکنم. و حالا منتظر نتیجه کنکور ارشد باید تا اردیبهشت صبر کنم. واقعا که کنکور ارشد یه پروسه طولانیه . اصلا به نظر من درس خوندن توی ایران وقت تلف کردنه. زندگی توی ایران وقت تلف کردنه. هنوزم تو ی برنامه هام به هر قیمتی رفتن از ایران هست اما. شرایط و موقعیت ها باید جور بشه تا برم.

خطبه ی محبت را او خواند. در زمانه ای که قلبش را. دلتنگ کاغذی سپید و قلمی. که خط خطی کند دفتر روزگارم. آسمان چه صاف و آبی می شود. من از دریا می نویسم . هرگاه دلت از روزگار گرفت. سرت را به آسمان بلند کن. خدا تا آخر جاده ی دلتنگی. کنارت قدم می زند .