اگر چه دستانش در دستانم نیست. دلش که با من است. وقتی دلش با من است یعنی تمام او از آن من است. نه دستانش در دستانم هست. تحمل اینکه به یکباره تهی شوی . شنبه 4 مردادماه سال 1393. رو دوره کن روزای خوبمون گذشت. یه شب از اون شبای خوب چرا دوباره برنگشت. تموم خاطرات تو گذشته با مرور من. بدون تو به شب رسید روزای سوت و کور من. بازم تو خواب من با من قدم بزن. آروم و سر به زیر. میمیرم از غم و بی خود سراغمو از آدما نگیر. دوباره بی قراری و دوباره گریه های من. آروم و سر به زیر.

از قضا روزی اگر حاکم این شهر شدم. خون صد شیخ به یک مست فدا خواهم کرد. ترک تسبیح و دعا خواهم کرد. وسط کعبه دو میخانه بنا خواهم کرد. تا نگویند که مستان ز خدا بی خبرند. ای کسانی که مامور دفن من هستید. مرا در تابوت سیاهی بگذارید. همه بدانند سیاه بخت بوده ام. همگان بدانند دست خالی از دنیا رفته ام.

بیت روز پست ثابت ولی متغییر. که سخن نگفته باشی به سخن رسیده باشد. دل تنگم و با هیچ کسم میل سخن نیست. امشب خودم نشستم وبمو خوندم.