چند شعر کوتاه پیشکش به کوتاهی زندگی. کاش چهار فصل خدا زمستان بود. آرام و بی صدا افتاد. نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲ ب. پیشکش بر تو که در فضای مجازی برف بازی کردیم. این خطوط کشالهدار را این قدر بالا کش نده. از بی خوابی جهان مضطرب می ترسم. بگذار در حاشیه ی این جهان اندکی دراز بکشم. من چاقوی به استخوان رسیده ی استم که تنها خودم را می توانم به زانو دربیارم.

و تو مانده ای در بهت یک ناباوری عمیق. انگار هیچ دلیلی برای این آغاز از ابتدا نمی یابی. انگار باید عبور کرد از این مسیر. انگار اندیشه را باید عبور داد از این مسیر. خلاء خلاء و یکباره بازهم ترس.

به وبلاگ ماهنامه پاتو جاغوری خوش آمدید. آثار قلمی دانش آموزان مکاتب پاتو.

واصحاب دانش وادب را اخذ وبعدا پيرامون ايجاد دفتر کاري وتآسيس کتابخانه در محل مناسب شهر بحث خواهند کرد .

در امتداد خستگی ها و دردهای که باید. درود یاران این هم یکی از کارهای تازه ام. همه آیینهها عکاس و نقاشاند رویت را. همه آیینهها گردیده قاب عکستان بانو. همه آیینهها رقصیدهاند با رقصتان بانو. صدای خندهی دل میرسد از بکستان بانو. از سنگهای کوه شما هم صبورتر.

سلام به همه وبلاگ نویسان محترم. از بلاگفا کوچیدم به بلاگر! دوستان وعلاقه مندان وبلاگ حرف های دل من از این به بعد دروبلاگ دیگرم نوشته خواهم کرد واز همه. دوستانیکه تا حال به من لنک داده اند خواهشمند که لنک این وبلاگ به وبلاگ جدیدم تبدیل نمایند. منتظر نظرات تان در وبلاگ جدید. درخت تقدیر ما در بهار می خشکد. که گنجشک هم بر آن نمی نشیند. چه بی سایه میان دشت وسبزه . امید شدن چوب خیمه را دارد. وگراو چوب خیمه هم شود.