نمیدونم از اخرین بارى که اینجا نوشتم چقدر میگذره ولى فکر میکنم حدود یک سال شده باشه. به هر حال دوباره تصمیم گرفتم بنویسم. چیز خاصى نمى نویسم ولى دوست دارم بعضى از نوشته هام رمزى باشه اگه کسى دوست داشت بخونه رمزو بهش میدم. اینجا مثل یه دفتر خاطرات از زندگیه جدیدمه. امیدوارم تو زندگیه جدیدم خوشبختیو لمس کنم. واقعیت اینه که خیلی دوست دارم به وبلاگ تک تک دوستام سر بزنم و وبلاگاشونو بخونم ولی واقعا فرصت نمیشه. سعی میکنم به زودی دوباره اپ کنم. امروز سالگرد فوت پدر نازنینمه.

تجربیات و روزنگارهای یک عدد زن مطلقه. بالاخره خودمان را خودکشی فرمودیم و بعد از قول های فراوان در جایی جدید مینویسیم و الته با تجربیات جدید. بعد از هزارمین غیبتمان مجددا رجعت فرمودیم و اینبار با تغییراتی عظیم که احنمالا در وبی دیگر خواهیم نوشت که البته آدرس منزل جدیدمان را حتما برایتان خواهیم نوشت. فی الحال از زنده بودنمان مطلع باشید که با اخبار جدید در خدمتتان خواهیم بود. سپاس نوشت یک زن مطلقه. گذشت و گذشت و گذشت.

ما سه تا ناجیه شکست هم . من کمی از تنبلی در اومدممممممممم. بد جور بی حوصله شدم .