من و دو عشق زندگیم. هر دم و بازدمت برام نویده زندگیه. پرم از احساسهای خوبی که یه مادر می تونه داشته باشه. حسی که با هیچ چیز عوض نمی کنم حتی با کل دنیا. هر کسی حدی داره بیشتر از اون محبت کردن ظلمه به خودت و من چقدر به خودم ظلم کردم . باشگاه باعث شده کمی سر شوق بیا و خیلی زیاد تو روحیه ام تاثیر مثبت گذاشته.

پنجشنبه 18 آذرماه سال 1395. دوستهای خوبم با آیدی پایین ما رو در اینستاگرام سرچ کنید. شنبه 6 آذرماه سال 1395. اینستاگرام قل قلا تا حدی به روز شده. اگر اینجا روزمره های ما رو دنبال میکنید لطفا برام کامنت بزارید. جمعه 14 آبانماه سال 1395. جمعه 9 مهرماه سال 1395. قل قل ها رو خوابوندیم واون رفت. هنوز تا سر کوچه نرفته بود که هانا جان مادر بیدار شد و با یک جیغ از نوع بنفش یک بر پای عمومی زد. حالا هر سه تا با هم مسابقه گذاشته بودن.

3ماه از اخرین نوشتن میگذره یادمه قبلنا اگه یه روز نمینوشتم دق میکردمو کلی دوستام نگران میشدن. تلگرامو وایبر و اینارو زیاد دوست ندارم. حس گذرا بودن دارم بهشون. همه چی داره به سمت تنبلی و راحت طلبی پیش میره. خیلی از دوستام دیگه نمینویسن ارشیو خیلیاشون پریده و چند نفری رو هم تو تلگرام یافتم که جای خوشحالیه. پر از امید استرس نگرانی خوشحالی. و پراز التماس دعا از همتون.

به پایان ماجرا نزدیک میشویم. این وبلاگ جدید منه وبلاگ قبلیم برای بعضیها مشکل داشت و باز نمیشد مجبور شدم بیام اینجا بنویسم آدرس وبلاگ قبلیم kimiaa57. ir است اگه دوست دارید میتونید اونجا رو بخونید. چرا من نمیتونم برای یه مدت زیاد خوشحال باشم. اما دیروز یه تلفن تمام خوشی من و خراب کرد.

یک دو سه امتحان می کنیم.

اینکه دقیقا چی شد و از کی شد که من دست و دلم به نوشتن نرفت رو یادم نمیاد. چرا من این مهر رو زیاد دوست. یکشنبه سی و یکم شهریور ۱۳۹۲. این دو سه روز رو رفته بودیم مسافرت.