قدمی سوی سپاه و قدمی سمت حرم. دو رباعی و یک غزل عاشورایی. هم یکسره می به جام ها می ریزند. هم شیرینی به کام ها می ریزند. این قوم به احترام مهمان هاشان. سنگ از سر پشت بام ها می ریزند. برگرد که ماهپاره ای هست هنوز. بمان ستاره ای هست هنوز. هرچند سپاهت همه افتاده به خاک. جنگاور شیرخواره ای هست هنوز. گریه ی تو وسط خنده ی لشکر گم شد. سوره ای بود سپاهم که تلاوت کردم. آیه ای پشت سر آیه ی دیگر گم شد.

تخیل می چکد از خامه ات ای شاعر شیرین. سیاهی های مویت را به دست بادها دادی. تخیل می چکد از خامه ات ای شاعر شیرین. بهانه دست خسروها و یا فرهادها دادی. کمی لبخند همراهت همیشه بود و من دیدم. که آن را چون چراغی به شب غمزادها دادی. تو در زندان تنهایی قناری می سرودی مرد. تو آن را هم برای نرمی جلاد ها دادی. تو را آیینه ها با سرمه ای در دست می دیدند. 1-فریاد نوعی آواز محلی می باشد.

وقتی که خورشید به ماهیتش اعتراف می کند. یکی یکی به هم قلاب می شوند. به بلندای هر آن چه ناگفتنی است. برابر مردم چشمان خیره ات. از آن حلق آویز شود! Links to this post. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. 8207;در Facebook به اشتراک بگذارید. از چهارراه های خسته ی شهر. به ما زل زده اند.

که هیچ گاه وسعتش را درک نکردم. سالها قبل از تولدت قایم شدی و. وقتی خدا دلش میوه می خواست. تا من و پرنده کوچکی که روی شانه ام لانه کرده بود. یک دل سیر رنگین کمان بکشیم. بلد بودیم چگونه در جوی آب دنیا را وارونه ببینیم و. آرزو هایم برنده شوند و. آخرین میوه بهشت دست بگذارد در دستم. و ذهنم را تا فراموشی داغ هم آغوشی ببرد. در تو خلاصه شده ام.

پاتوق دانشجویان ادبیات وزبان فارسی گیلان. ما ز دوست غیر از دوست مقصدی نمیخواهیم حور و جنت ای زاهد بر تو باد ارزانی. گلایه دکتر شریعتی از خدا و جواب سهراب سپهری از زبان خدا. اگر روزي ز عرش خود به زير آيي. غرورت را براي تکه ناني. به زير پاي نامردان بياندازي. و شب آهسته و خسته. تهي دست و زبان بسته. به سوي خانه باز آيي. زمين و آسمان را کفر ميگويي. اگر در روز گرما خيز تابستان. تنت بر سايهي ديوار بگشايي. لبت بر کاسهي مسي قير اندود بگذاري.

تا بشود نميگويم و شنيدنش را چندان تاب نمی آورم. جا ميخورم و غصه . تلاش ميكنم بنويسم تا به سرايندگي برسم. زندگي زود تر از من به نقطهي پايان برسد. سيد علی سیدحسيني با میثم. آشپزی از دل و جان.

هزار و چهارصد و بیست سال پس از تو. از علي آموز اخلاص عمل. یواشکی های یه دختر قر قاطی. هریوسفی که یوسف زهرانمی شود.

امروز سومین سالگرد روزی است که بهترین هدیه ام را گرفتم. غزل زیر هرچند ناقابل هدیه می شود به همین بهترین هدیه دنیا. و ریخت خاک بشر را در آب چشمانت. نیافریده خودش شد خراب چشمانت. پس از ملائکه شیطان به پای تو افتاد. که غبطه می خورد اکنون خدا به چشمانت. حدود شش شب و شش روز دست و پا می زد. ولی رها نشد از منجلاب چشمانت.