كبوترانه در اين عصر بي پر وبالي. دلم به ياد شما عاشقانه مي گيرد. هواي باتو پريدن نشسته در بالم. سراغ همسفري بي بهانه مي گيرد. مرا ببر به تماشاي ناگهان- چشمه. به پاي بوسي سنگ ها پس از باران. كه با تبسم تو ماه رهروان روشن. دلم هميشه به يادت بلندپرواز است. كه با اشاره ي تو راه آسمان روشن. سلام بر تو كه انگشت تو نسيم صباست. چه سرخوشانه گره مي گشايي از دردم.

در راه تو عقل پاي در گل مانده است حيرت زده در غبار محمل مانده است. از عشق بپرسيد كه او مي دا ند تا خانه ي دوست چند منزل مانده است. ما را به جز اين سرا سرايي دگر است جايي دگر و حال و هوايي دگر است. هر چند كه جاي ما بهشت است ولي آن جا كه تو جلوه مي نمايي دگر است. دنيا كه به كاروان سرا مانند است در پاي مسافرانش از غم بند است. از هر كه سوال مي كني بي ترديد از گردش روزگار نا خرسند است. دنيا كه به كاروان سرا مي ماند ما را به درون خود فرا مي خواند. شاعر كلمات منتشر در همه جا پيغام رسان دل به.

این شعر رو به در خواست استاد بزرگوارم پروفسور احمدی کامیابی مسک برای تیتراژ یک فیلم فرانسوی نوشتم که خود ایشون هم قرار شد ترجمه اش کنند و. مریم به آسمان ختم می شود. آنجا که به جبر آسمان دل می بنند. و هنگامی که مسیح را به آسمان می فرستد و عطرش را آسمان به زمستان می نشاند. مریم از سوسک ها نمی ترسد. مریم از روستاش آمده است. مریم از استکا ن می ترسد. چای سینی و بعد مهمانی. چند مرد آنطرف به پک قلیان. تکه های حباب رو آب. تکه های حباب در فنجان. مریمی لاغر و تکیده و ناز.

تی در مورد ترک سیگار. افکار مزاحم تا شروع اعتیاد. هیچگاه از عود ترک نترسید. این را بدانید که در برنامهی .