انجمن متخصصان علوم ارتباطات اجتماعی آذربايجان شرقی.

شعر جدیدم با نام آدم و حوا. شبی که نصف تو باران و نصف تو گل بود. فقط کسی که شبیه تو بود عاقل بود. خدا دمید و تو آدم شدی و من حوا. چقدر نقشه ی پروردگار کامل بود. که ظاهر من و زیبایی ام فریبت داد. خدا از اول دنیا همیشه عادل بود. که ذات زادن و رویاندنش به من داده. ببین چه حرمت خاصی برام قائل بود. به زور خانه نشینم نکن که از اول. حجاب دیده و دل بر تو نیز شامل بود. ملاک جرم و جنایت فقط که کشتن نیست.

کاروان هنرمندان در مناطق زلزله زده. روزت مبارک ای بی ادعا. 17 مرداد روز خبرنگار بر تمامی خبرنگاران بی ادعا و زحتکش مبارک باد.

گوشه ای خلوت برای شاعران آب و آیینه. و این هم غزلی از مرتضی طوسی. رقص مهتاب توی حوض حیاط. بیدها لیلیانه در تب و تاب. خواستم تا همیشه بسته شوند. ناگهان دیدمت که میآیی و دهانم که پر شد از فریاد. روبه رو رخ به رخ تورا دیدم. وسوسه از تن تو جاری شد. روی لبهات سرخی گیلاس زیر لب ذکر هرچه بادا باد. ناز انگشتهای لاکی تو! روبه روی نگاه خاکی من. مار بازوت گرد گردن من! باز چشمت به چشمهام افتاد.