عبدالرحیم سعیدی راد - abdolrahim saeedi rad. دستمان را بگیرید که پا در گل ماندهایم. گفتم بیمعرفتند اما خداییاش نیستند. آنها برگشتند یکی یکی و چند تا چند تا. اصلا شاید بخاطر همین روزها خشک و بی برکت برگشته اند. آنهایی که روزی در عمیلیات خط شکن بودند آمده اند تا در جلوی ما حرکت کنند و خط شکن باشند و ما را به دنبال خود بکشند. مایی که سالهاست خودمان و آنها را فراموش کرده ایم. آمده اند تا دست دلمان را بگیرند و آینه جلویمان بگذارند و خودمان را به خودمان نشان دهند. با دهانی بسته آمده اند تا بگویند سکوت جایز نیست.

سر خیابان ایستاده بود و مسیر طول خیابان را مدام بالا و پایین می رفت. هوا که تاریک می شد خیابان هم کم کم شلوغ تر می شد. با چادرش محکم صورتش رو پوشیده بود. قصد کمک کردن بهش رو نداشتم اصلا چرا باید کمکش می کردم . شاید اون هم از همانهایی باشد که برای این کار آموزش دیدند و کمک کردن من هم باعث ترویج گداپروری و خطرات اجتماعی دیگر بشود! ولی دلم چیز دیگری می گفت .

هوای روی تو دارم نمی گذارندم. مگر به کوی تو این ابرها ببارندم. مرا که مست توام این خمار خواهد کشت. نگاه کن که به دست که می سپارندم. مگر در این شب دیر انتظار عاشق کش. به وعده های وصال تو زنده دارندم. غم نمی خورد ایام و جای رنجش نیست. هزار شکر که بی غم نمی گذارندم. سری به سینه فرو برده ام مگر روزی. چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم. چه بک اگر به دل بی غمان نبردم راه. غم شکسته دلانم که می گسارندم. من آن ستاره ی شب زنده دار امیدم. که عاشقان تو تا روز می شمارندم. چه جای خواب که هر شب محصلان فراق.

لوگو ي واحد هاي كانون. وبلاگ خواهران كانون - گروه ياس. وبلاگ برادران كانون - گروه آر وي. واحد دانشجويي كانون - باصر. نگارخانه كانون - فال و تماشا. واحد قرآني كانون - فاران. خرمشهر را خدا آزاد کرد.

بعد از یه مدت طولانی دوباره سلام. خب عنوان رو که دیدید کم آوردیم. آره حق دارید کسی به این راحتی اعتراف نمیکنه حق دارید اینجوری. اما باصدای بلند و بدون تعارف کم آوردیم. بگم خدایا من هیچم کاش کسی منو نمی شناخت. بابا به کی بگم ما نه حداقلش من کم آوردم. کنار معراج همیشه پاتوق بچه های تدارکات بود. خدا کنه ما سر ایستگاه منتظر اتوبوس بعدی نشسته باشیم. يه چيزي بگو حرفت تو دلت نمونه. این مردم چقدر عوض شدن.