The title of your home page. عشق هردوی ما را به سکوتی مرگبار وادار می کرد. میان لایه های اندوه نگاهت. که من را به گریه می انداخت. و اشک هایت را پاک می کردم. سکوتی که میان هزاران شعر. توان ترجمه اش را نداشتم.

اینجا که شعر هیچ غلطی نمی کند. مثل یک مرده ی متلاشی شده. دیگر نه از سرزمین عشق. که فقط از سرزمین شکستگانم. و روی تکه تکه های خودم. کسی که مثل هیچ کس نبود. در میان خیل جسدهای همسان. در هجوم شبی که شکست. از یک هجوم تکه تکه شده. من شکسته ام و هنوز. روی ذره ذره های خودم. من تعبیری از لنگه کفش های رها هستم. پاهای جفت شده ای هستی.

در سنگلاخ بادیه پی ها بریده اند. نومید هم مباش که مستان روزگار. از پیج تازه تاسیسم High Lyrics بازدید کنید لطفا. آبم به جو کردی ولی حالا که سروی بی برم. من در نظر بازی تو کم گم نکردم خویشتن.

چقدر خرسندم که دوباره اینجا فعال شد و من می توانم در خانه خاطراتم بنویسم. پیراهن بلند این در های بسته را.

در این وبلاگ سروده های من را می خوانید . ز تو دلگیردلگیرم حسابی من از این زندگی سیرم حسابی. توطاوسی و من پاهای طاو. تو گرز آهنی من همچوگلبرگ. درون قهوه ی چشم سیاهت. تورا چون فال میگیرم حسابی. زدی با درد صد تیرم حسابی! حسابي يال وكوپالم پريده. تو شب ها در ميان آسماني. گرفته رویت از ویرم حسابي.

زمان از دستم در رفته. حقیقتی بالاتر از مرگ وجود ندارد. روی موج شعر و ترانه. شبهاي پر رمز و راز سح.

هیچ کس اندازه ی خودم به من بدی نکرد و هیچ کس اندازه ی خودم از من بدی ندید. رسیدم به اون نقطه از زندگی. توی آغوشت هم که باشم. تقدیر نم پس نمی دهد. و من از برگ های تقویم می ترسم! مرا تنگ تر در آغوش بگیر.