با ما نساخت آخر ذوق شراب خوردن . چون میوه زرد گشتیم از آفتاب خوردن. ماهی ات ولی تخمدان نداشت. تخم مرغ یا تخم سگ شدن. ارث بردن از اجتماع خود. شاهرگ شدم در پماد ها. دو به شک شدم در دوگانگی. غیر کندن از پوست پیاز. گریه ربط داشت به زنانگی. زندگی چه بود جز غذای خوب. زندگی چه بود جز رژیم بد. سوختن به پای اجاق گاز. چاقی زن پخت و پز بلد. پاک بازی ام شرط عشق بود.

سروده های من از زبان سرخم. وبلاگ شخصی و قلم فرسایی. با ریش و بدون ریش آدم داریم. کور و کچل و فرشته در هم داریم. ما مشکلمان ظاهر آدمها نیست. انسان سر راه زندگی کم داریم. خودم فکر می کنم شاعرم. دغدغه هایی دارم که این روزها خیلی ها ندارند. سال هاست می نویسم ولی نمیچاپم. دوست دارم شاعری انقلابی باشم با این تفاوت که انقلاب را از خودم شروع کرده باشم و در خودم. خوانش شعر برایم لذتی دارد که نگویید و نپرسید. گاه گداری طنزآلود می شوم که به دل نگیریتان را طالبم. و هر چه هست از اوست .

از چاه ما کسی به عزیزی نمی رسد. کتاب از چاه ما کسی به عزیزی نمی رسد! مجموعه غزل و رباعی. هفته او ل خرداد 1392. هفته او ل تیر 1387. هفته او ل اردیبهشت 1386.

تو این وبلاگ شعرای خودم رو میذارم تا از نظرات شما بهره مند بشم. برخیز دلا که دل به دلدار دهیم. جان را به جمال آن خریدار دهیم. این جان و دل دیده پی دیدن اوست. جان و دل و دیده را به دیدار دهیم. گریان به کنج خلوت دل میبرم پناه. آیا رسد به گوش خدا ناله های من. در خویش می گریزم و فریاد می زنم. یار مرا به من برسان ای خدای من. گویند بهشت و حور عین خواهد بود. آنجا می و شیر و انگبین خواهد بود. گر ما می و معشوق یدیم چه باک.

به نام دوست که هرچه می کشم از اوست. برای بانویی که این روزها نیست. به نام دوست که هرچه می کشم از اوست. کاش هرگز کاغذ و قلم ساخته نمی شدند تا اینطور اسیر آنها نمی شدم. کاش سواد خواندن و نوشتن نداشتم.

سالهای بلند من بی تو. ببخش اگر چند غزل معطل ميشوي. این مدت یه دلیل که آپ نکردم مشکلات پرشین بلاگ بوده و منم که دیگه تصمیم گرفتم به وبم برسم رفتم سراغ یه خونه جدید. اگه مایلید اونجا بهم سر بزنید و اگه لینکتون هستم به آدرس جدید تغییرم بدید. روزهای زمستانی این بهار زود می گذرد.