من شاعری را می شناسم گل کرده در دامان پاییز. بر شانه های خسته در این انزوای عشق. روییده چند شاخه ی حسرت به جای عشق. از لابه لای خاطره ها رد پای عشق. هرچند کل کوچه نفس می کشد تو را. پیچیده عطر بی کسی ام لابه لای عشق. فرصت نشد کنار تو از خود گذر کنم. فرصت نشد دوباره بنوشیم چای عشق. می خواستم شبیه تو باشم ولی نشد. آسان نبود بی تو بمانم هنوز هم. دق می کنند ثانیه ها پابه پای عشق.

قفنوس و درد دل با امام زمان. همه دارند به پا بوسی تو می آیند. طبق معمول من بی سر و پا جاماندم. حضرت ارباب دل ما را دریاب. به امید روزهای خوب و خوش برا شما خواهرم. ازتون تقاضا دارم همین الان یه لبخند بزنید. حالا یه نفس عمیق بکشید به همه داشته هاتون فکر کنید و حسرت نداشته ها رو از دلتون بیرون بریزید. نوشته ای که یه روز بهم امید زیادی داده بود . مقاومت تو در برابر زندگی.

چشم انداز ايران اسلامي سال 1400. با توجه به امکانات بیشتر و بهتر, از سایت جدیدم بسیار راضی هستم و از وبلاگ بسیار مطمئن تر و قابل اعتماد تره. توصیه می کنم دوستان هم به سمت سایت داشتن حرکت کنند. از این به بعد دیگه فقط توی سایت مطلب میگذارم و این بلاگ رو به روز نخواهم کرد.

م - ی - ق - ا - ت - م-ه-ر - نسخه قدیم. من از خودم فرار کردم. خیلی خط خطی کرده بودم. ما رو با خط خطی هامون بپذیر.