امروز یک سال شد از آمدنم. امروز پذیرش دکتری را دریافت کزدم .

خیالمان که از بابت سال اول گرافیک راحت شد افتادیم به صرافت یا فراست موبایل عوض کردن.

من گم شده ای که دیگه نمیخواد پیدا بشه. در تنم چیزی فرو ریخت. او هیچ یک از حرف های تو رانمی خواند اما تو تمام حرف هایت را گفته ای. هوس تو داره دل من.

اما پشت این ناله ها یه حس لطیف و خاص و روشنیه که فقط خودم می شناسمش. و یه رخوت باورنکردنی که دلم می خواد زمان همینجا متوقف شه .

اینا نوشته های بی سر و ته یک مامان پر مشغله ست. یه گوشه ای از این دنیای بزرگ من نشستم .

ماجراهای مامان لولی و قند عسلش. دوستان عزیزم سلام بعد از مدت طولانی برگشتم توی این مدت اتفاقات زیادی افتاد ولی برکت و راهنمایی یک دوست عزیز زندگیمون رو فعلا از لبه پرتگاه نجات داد . اینم عکس جدید ایلیا است. اون روز که با وجود همه سختیها ایلیا رو توی بغلم.

شايد تقاضاي عجيب و غريبي باشد. فردا حوالي ساعت 10 تا 11 صبح. حالا اسمش را هر چه مي گذاريد مهم نيست. دعا يا انرژي مثبت يا . فقط به يادم باشيد تا بتوانم سر پا بمانم. حالا شما فكر كن اصلا لازم نيست طرف كار خاصي انجام دهد و حتي ب.

می نویسم می نویسم از تو . سرتق چی و زندگی ما. امروز عزیزه من ۸۰ روزه شده و ۱۰ روز بعد سه ماهش تموم میشه و میره توی ماه چهارم زندگی و تا امروز که خدا رو شکر خوب بوده و روزگاره بدی رو نداشته و من و بهترین هم به بودنش عادت کردیم و زندگی خوب مون رو از سر گرفتیم با تفاوت های زیبا تری . اول از همه به دزیره عزیزم از همین جا تبریک میکم مادر شدنش رو توی نظراتت نمیومد و نتونستم بزارم اونجا پس همین جا میزارم برات . وقتی نوشته تو خوندم تنم لرزید یه حس خوب که خودم هم داشتم به سراغم اومد. شاد باش و همیشه خوشبخت عزیزکم.

برمیگردم به خانه ی پدری. دور بودیم از اینجا هرچند یادمان در یادگار ذهنتان شاید کمی بجا مانده باشد. ما هستیم و تصمیممان بر بودن با درمان شدن ذهنمان و زندگیمان گرفته شد . بانو و باران بانو سخت در هم بسان عاشق و معشوق در هم تنیده شده اند. و می آییم با امید.

سلام دوستای گلم من اومدمممممممممممم. دوستای گلم برای راحتی شما و خودم همه پست های اون یکی وبلاگمو با همون پسورد می تونید بخونین دیگه عوضش نمی کنم. اینجا مینویسم تا خاطره این روزای قشنگ برای همیشه ثبت بشه. قصهی زندگی مستانه و متین.