چقدر دلم برای اینجا تنگ شده بود . نوشته شده توسط مریم در دوشنبه شانزدهم دی 1392 ساعت لینک ثابت. خانه تکانی دلت و سال نو مبارک. اشتباهایت وقتی افتاد روی زمین. قاب کن و بزن به دیوار دلت. دلت را محکم تر اگر بتکانی. تمام کینه هایت هم می ریزد. و تمام آن غم های بزرگ.

پر و ا ز د ر سکو ن. من فکر می کنم در غیاب تو. همه ی خانه های جهان خالیست. همه ی پنجره ها بسته است. من هم تنهاترین اتفاق بی دلیل زمین ام. من نمی دانم برای گم و گور شدن. زندگی عبور نفس ها نیست . تداغی لحظه هائیست که به یاد خوبان می گذرد .

دنیا به حرف کسی گوش می دهد که دارای اراده قوی است و می داند که به کدامین سوی می رود. دغدغه های خاص خودمو دارم و بیشتر مشکلات بیرون از خونه و . تا الان که بیست و اندی سال زندگی کردم هنوز به چیزهایی که میخوام نرسیدم برای همین برای رسیدن به اونها تلاش میکنم و راه برای رسیدن دارم. زمزمه های یک دانشجو وب خودم در پرشین. دست نوشته ها و دغدغه ها. داستان کوتاه و نوشته های زیبا.