با تلخی ولی با شیرینی به یاد آوردن خاطرات. قاصد ز ب ر م رفت که آرد خبر از یار. باز آمد و اکنون خبر از خویش ندارد. شوريده گردد عقل او آشفته گردد خوی او! ای عاشقان ای عاشقان آن کس که بيند روی او. شوريده گردد عقل او آشفته گردد خوی او. معشوق را جويان شود دکان او ويران شود. بر رو و سر پويان شود چون آب اندر جوی او. ای دل فرورفته به سر چون شان.

یادداشت های دختری در باران! شیشه ی پنجره را باران شست. شادی ان روزهایم باز گرد. بر سوار اسب های چوبکی. درسهای روز اول ساده بود. ب را سارا به بابا داده بود. مانده در گوشم صدایی چون تگرگ. خش خش جاروی مادر روی برگ. هم کلاسی های من یادم کنید. از هم در کوچه فریادم کنید. کاش هرگز زنگ تفریحی نبود. جمع بودن بود و تفریقی نبووود. ی دبستانی ترین احساس من.