هر شب میان مقبره ها راه می روم. شاید هوای زیستنم را عوض کنم. تنهایی پنجره ها را به بسته ماندن عادت می دهد. تنهایی می آید و اتاق ها را مال خودش می کند. تاب های تاب خورده را. تنهایی ملموس تر از دستهای توست. که آمد و صبح یک روز سرد. همه چیز را با خود برد. و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر. من نشستم بروی می بخری برگردی.

ماه در حیاط خانه ی ما. پس لرزه های یک وداع دلهره انگیز. نشر نوح نبی تاریخ روزهای بدم. را در بیست سومین نمایشگاه کتاب عرضه می کند. تاریخ روزهای بدم را نوشته ام. پایگاه اطلاع رسانی حوزه هنری ایلام. وبلاگ باشگاه خبرنگاران جوان مرکز ایلام. کانون شعرا و نویسندگان ورامین.

بالاخره بعد از یکسال تک ترانه من در سال 93 سروده شد. کندن از این همه زخم دم عیدی خوبه. بندای کفشامو خیلی محکم بستم. کولمو بردارم جاده زیر پامه. این دل غمگینم همیشه همرامه. پا به پای بارون تو مسیر می بارم. هرجا جنگی نداش یه درخت می کارم. تو نبودی اما جاده طولانی شد. هوای خوبی بود یهو طوفانی شد.

شبم را روی ماه تو گرفته. وجودم سر به راه تو گرفته. دلم بدجور می لرزد ز عشقت. مرا برق نگاه تو گرفته. تو آن عطری که هر گل را به هم زد. ن ت آواز بلبل را به هم زد. نگاهت آنچنان جذاب و گیراست. که در قلبم تعادل را به هم زد. بیا تا عمر من آغاز گردد. به چشمم روشنی ها بازگردد. تو هرجا پا نهی بی شک همانجا.