توی اين زندگی ساکت و سرد. يه روزی يه دلقکی اومد و رفت. مثل يک پرنده غريبه بود. از کنار بوم من پر زد و رفت. دلقکی که عشق من برای او. مثل اون بازيه روی صحنه بود. اون منو برای قلبم نمی خواست. او دری تازه به روی من گشود. دلقکی که با تمام گريه هام و خنده هاش. گريه های بی قمش خنده های پر صداش. من يه بازيچه شهر عشق او. او تمام زندگی با تمام بازی هاش. يه بت چينی از او واسه خود ساخته بودم. اونجوری که دل می گفت ساخته و پرداخته بودم. اما باورم نشد تمومه زندگيمو به پای اون باخته بودم.

نوشته شده در یکشنبه بیست و یکم شهریور ۱۳۸۹ توسط فروغ. سلام به همه شما دوستاي گلم. بازم تشکر مي کنم که به وبلاگ سر ميزنيد و نظر ميديد و منو دلگرم مي کنيد. اين آپم خيلي با تاخير بود. ميخواستم توي اين آپ قالب بذارم که بلاگفا ارور داد و نشد. نمي دونم چيکار بايد بکنم و چجوري قالب رو براتون بذارم که بلاگفا اخطار نده. اگه با اين وضع بلاگفا بخواد پيش بره پس فردا ديگه آپ معمولي هم نمي تونيم بکنيم! توي اين آپ کارت پستال محسن و کيوان رو براتون ميذارم.