از تو تا بی نهايت. ظ روز شنبه ٢٦ امرداد ۱۳۸٧. در آرزوی پرواز به سوی تو پر گشوده است. در گوش اینهمه قاصدک سپید نجوا می کند. کوله باری قاصدک در پیرامونم می چرخند. و هر چه دنبالشان می کنم.

دیگر از اعلامیههای نیروبخش و آگاهانه امام عارفمان خبری نیست. گویی زمان آن حرفها سر آمده است. کنون گاه گ رد پاشیدن است.

کنار من بمان با عشق. وشاید بگذرد این روزگار با تو بودن هم. من از این خشتهای سست می ترسم. به لبهای تو حرفی از برای گفتن با من نمی ماند.