چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت را ازت دزدید. وبجاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زل بزنی و به جای اینکه. لبریز از کینه و نفرت شی حس کنی که هنوز هم دوسش داری. چقدر سخته دلت بخواد که سرت و باز به دیواری تکیه بدی که زیر آوار غرورش همه وجودت له شده . چقدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی. چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هات و خیس کنه اما مجبور باشی. که بخندی تا نفهمه که هنوزم دوسش داری.

سلام بابای نازم دلم چند روزه خیلی گرفته هوای شهر پر شده از بوی عطر مردانگی وجوانمردی مولا علی و جشن پدر . همه شادی می کنند دسته گلها وکیک خریداری میشه بابای خوبم گوشه گوشه ی قلبم یادت وجای خالیت نمایونه امروز اومدم با هات درد ودل کنم حرف دل بزنم وچقدر سبک شدیم وتو عکست با چشمهای زیبا وقشنگت فقط بهم زل زده بودی بابا جونم تو که رفتی وتنهام گذاشتی اصلا یادی زدختر. عشق را لبریز کن لبریز کن لبریز کن خود شکن کاین ایینه را ان مه تابنده شو نوش کن ان باده ی میخانه را ساقیا جور مستی را بکش ان دل دیوانه شو.

به استثناء شما! چه تلخ و غم انگیز است سرنوشت کسی که. طبیعت نمی تواند سرش کلاه بگذارد. این سرزمین را با عقل مصلحت اندیش ساخته اند. پس باید با عقل مصلحت اندیش در آن زیست. و چاره ایی دیگر پیدا نیست و من چنین کردم. اما چنین نبودم و این دوگانگی مرا همواره دو نیمه می کرد. وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند. دوست داشتن کسی که لایق محبت نیست اسراف محبت است.