که خاموشی تقوای ما نيست . و مثل يک پيش بينی درست از آب در نيامده در هوا معلقم. بله من هنوز زنده ام . آينه اين را اثبات می کند و لکه ی بخار نفس هايم که روی شيشه برق می زند. من هنوز زنده ام و بی وقفه و ثابت تکه های معلق هوا را می بلعم. ای دکتر مغموم تو را آن به که لب فرو بسته باشی! من در کشاکش جدال زندگی هنوز دارم با بودن دست و پنجه نرم می کنم. مثل وجود که درد را مثل سکوت که حرف را مثل هبوط که عرش را.

سلام به همه دوستان به دلايلی ديگه نمی خوام اين وب رو ادامه بده . دوست دارم من رو توی وب جديدم همراهی کنيد. چه کس بود و چرا رفت و کجا رفت. چه جايی بهتر از اينجاشان داشت. مرو ای غم که بی تو اين دل من. چو فانوسی شکسته سوت و کور است. مرا بی همزبان مگذار مگذر. که با شادی رهم بس دور دور است. تو ميدانی که آيا اين دل من. زمانی چون بهاری پر صفا بود. دلی سرمست از شوق محبت. دلی آکنده از مهر و وفا بود. به سان مرغکی آواره ای غم.