چون طهارت نبود كعبه و بتخانه يكيست! فوریه 22, 2011 بدست مجتبي. نوشته شده در چيز و شعر. فوریه 5, 2011 بدست مجتبي. ادامه مطلب هم خالي از لطف نيست. پر و بالت سیاه رنگ و قشنگ.

خدا را دست به دست نکنید مردم! فروکنیدش در این زمین. بگذارید من هر شب با ترس سیب دزدی کنم. ظ روز پنجشنبه ٤ تیر ۱۳٩٤. در بامداد سه شنبه ی گرم. این درد برایم از جنس دیگریست. که هیچکس در آن شریک نیست. و این هیچکس مقصر این نیست. سکته از پشت خنجر میزند. و موهایی به هم چسبیده. تکرار چیزی است که اتفاق نیافتاده است.

تو را قسم به صفای تراب ریگ سفید. بیا دمی بنشین با خراب ریگ سفید. در انتظار قدم های تو گشوده شده است. به سمت دلکش شیراز باب ریگ سفید. تو را کجا بنشاند صفای یک چشمه. مرا کجا بکشاند سراب ریگ سفید. تو را به خلسه ی آرام نیمه شب دادند. مرا به ظهر پر از التهاب ریگ سفبد. لبت غروب دل انگیز چشمه انجیر. طلوع چهره ی تو ماهتاب ریگ سفید. تو پلک می زنی و از هجوم آن مژه ها. نمایشی است شب پر شهاب ریگ سفید. همیشه گم شده ایم و همیشه پیدا بود. نشان زلف تو در پیچ و تاب ریگ سفید. پر شده از آب و قیچ.

کم کم یاد خواهی گرفت. تفاوت ظریف میان نگهداشتن یک دست و زنجیر کردن یک روح را. باید باغ خودت را پرورش دهی به جای اینکه.