هیچی ازم نمونده جز یه سایه. سهم من از زندگی هیچی نبود. سلام به دوستای با معرفت ستاره. نمی دونم چه جوری و با چه زبونی بگم! نمی دونم چه جوری بگم که چی شده! نمی دونم چه جوری بگم که تنها شدم! نمی دونم چه جوری بگم که عشقم ترکم کرده. آره اون از پیش ما رفت. دورو برای ساعت ۱۰ شب ۱۶ دی ماه بود که از بیمارستان. خبر دادن که ستاره از دنیا رفته. دلم میخواست که توضیح بدم که چیا به سره منو. خانوادش اومده ولی کو توان . بعد این که رفت دیگه نتونستم بیام و ازش براتون بگم! باز از کسایی که اومدن و میان به وب ستاره جونم.

ایران در گرو فاحشگان مغزی هیوا. چرک نوشته های یک فاحشه. چه سیاه شبیست این شب . دختران عروسی میکنند و 8 ماه بعد طلاق. معایبش فقط آبرو است که چندان مهم نیست ولی. خانواده دیگر کاری ندارند با تو. سکه گران است و با مهریه یه خانه 70 متری تو سعادت آباد و یه آزرا 2008 میتوان خرید. دیگه چیزی به اسم پرده هم دست و پا گیر نیست. خوب است دوران نامزدی هم بینی اش را عمل کرده لب هایش پرتز است گونه هایش برجسته شده. شغل اش میشود آرایش گری , عالیست. رنگ موی مورد علاقه اش هم. است خوب است پسر رباست.

اگر با آمدن آفتاب از خواب بیدار شویم نمازمان قضاست. مرا سخن به نهایت رسید و فکر به پایان. گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید. هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور. رود و شرح به پایان. دیگر نه جنبی هست نه جوشی. میان این واژه های به خواب رفته. هی ازم می پرسن کی. ما بودیم و ته کلاس. و تهمت معلم ها و نگاه کج و کوله ی بچه ها. البته همیشه بعد از زنگ ورزش. شعر می گویم و معنی ز خدا می طلبم.

خوابگاه دخترانه بوستان دانشگاه علوم پزشكي سمنان. ره رو منزل عشقیم و ز سرحد عدم تا به اقلیم وجود این همه راه آمدهایم. یه زن هم نداریم! خاطرات دانشجوي تهراني در سمنان. نوشته هاي رضا خوش قلبي. يه دوس دختر هم نداريم. یه عوضی که دیگه عوضی شده. خط خطی های یه بچه ی شیطون.