نامه هایی که هرگز پست نشد. ساقیا می ده و . من و همسرم در اروپا. حالا من یک مطلقه ام. اینجا که من ایستاده ام. زنی تنها در آستانه فصلی سرد. نامه هایی که هرگز پست نشد.

ذوقم دارد به سمت عقیم شدن میرود.

کفشهایم را می پوشم و در زندگی قدم می زنم . من زنده ام و زندگی ارزش رفتن دارد . آن قدر می روم تا صدای پاشنه هایم گوش ناامیدی را کر کند . زندگی به سادگی رفتن است! به همین راحتی . زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد . بیش از نیم قرن از خدا عمر گرفتم ولی هنوز اونی نشدم که هم خدارو خوش بیاد و هم خودم خوشم بیاد . چه دنیای عجیبیه ! چه دنیای عجیبیه ! با پدر خانومم رفتیم مجلس فاتحه خونی .

می خواهد و یک دنیا مهربانی. وقتی ثانیه های عمرت را. همانجایی که حاضرست جان دهد. وقتی که سر می گذارد. در پی گم شده اش.

اینجا عاشقانه هام رو مینویسم و مخاطب خاصی هم ندارم نظر یادتون نره عزیزانم. قدرت خدا رو می بینید. مرد ها هم قلب دارند. ارزش خوندنشو داره حتما بخونید. گاهی دلم برای خودم تنگ مشود.

ل ز ب ی ن زشت. چند هفته اس گیر دادم به این موجود. نمی تونم از لپاش چشم پوشی کنم خیلی گازگرفتنیه. لب ها و چونه ش هم خیلی بوسیدنی. 1583;وشنبه ٢٦ امرداد ۱۳٩٤. الان حس می کنم باری از روی شانه هایم برداشته شده! متن ترانه لذت ببرم. اما از آن چه در ادامه ی داستان می آید نمی تو.