ظ روز دوشنبه ۱٩ امرداد ۱۳۸۸. در طواف شمع میگفت این سخن پروانه ای. سوختم زین آشنایان ای خوشا بیگانه ای. بلبل از شوق گل و پروانه از سودای شمع. هر کسی سوزد به نوعی در غم جانانه ای. ظ روز چهارشنبه ٧ امرداد ۱۳۸۸. سلام دوستان از اینکه به وبلاگ من سری زدین خیلی ممنونم امیدوارم از مطالبش خوشتون اومده باشه خواهشا در قسمت نظرات کلیه نظارتتون را بگید تا در جهت بهتر شدن این وبلاگ به کار ببرم. خوشحال میشم اگه بازم به این وبلاگ سری بزنین.

تازگیا دارم تو یه کافی نت کار می کنم فکر می کنم کار جالبی باید باشه. کافی نتی که من توش کار می کنم توی یه پاساژه . انتهای پاساژ یه دفتره کوچیک با ۶ تا سیستم . اینجا حتی فانوس ها هم در تاریکی شب گم شده اند.

مهندس ببخش که دیر شده اگه خواستین مطلب تماس. دیدار با تو مرگ من نیست . رویای با تو بودن را نمی توان نوشت نمی توان گفت و حتی نمیتوان سرود. با تو بودن قصه شیرینی است به وسعت تلخی تنهایی. و داشتن تو فانوسی به روشنایی هر چه تاریکی در نداشتند. وو من همچون غربت زدای در اغوش بی کران دریای بی کسی. به انتظار ساحل نگاهت می نشینم و می مانم تا ابد. وتا وقتی که شبنم زلال احساست زنگار غم را از وجودم بشوید. و من احساس می ک.