از وقتي تو آمدي همه روزهاي خدا آ بي شد. اين روزها نگاه ميكنم به عكسي كه از دوستان عزيزم برايم به يادگار مانده. دوستاني از همه جاي ايران . دانشجوهاي ورودي 90 دانشكده كه فارغ التحصيل شدن و رفتن . هر جا هستين به يادتونم و دوستتون دارم. دست خدا به همراهتون داداشها و خواهراي گلم. دوست دارم نرو دوست دارم بفمهم. دوست دارم بمون من عاشق تو ا م. تو هستی منی به جون هردومون. وقتی که با تو ا م وقتی که پیشمی. آروم زندگیم ما عاشق ه میم.

حالا دیگه شب زود خوابت می بره و صبح ها زود بیدار می شی. تا به امروز به زبان نمی آوردی.

یه غیبت خیلی خیلی طولانی. دلم واسه تک تک شما و نی نی های گلتون تنگ شده بود. تقریبا ده ماهه که ننوشتم. ممنونم از خاطره خوبم که مدام به یادم بوده. البته کامنت ها رو من الان خوندم. چند روزه برفی رو تو شیراز سپری کردیم و الانم هوا حساب. سلام به همه شما دوستای خوب و مهربونم. من سکه ام چه زیبا. خیلی دلم میخواست پژمان بود و حرکات ستایشو میدید.

بعد از مدت ها دوری. امروز جمعه 30 آذر 1393. دو سال و اندی از آخرین نوشته هام میگذره و وروجک من الان خانومی شده واسه خودش. الان آیسانم 4 سال و 5 ماهشه. خدا رو شکر که رمز وبلاگ یادم مونده بود! دلم واسه خیلی از فرشته کوچولوهایی که هر روز عکس هاشونو اینجا توی دنیای مجازی میدیدم و مطالب مامی هاشونو میخوندم خیلی خیلی خیلی تنگ شده بود. وقتی از بیرون میاییم خونه فور.

عزیزدل مامان از وقتی زبون باز کردی اینقدر کلمات رو شیرین میگی مینویسم که وقتی بزرگ شدی بدونی وبخونیشون گلکممممممممممممممممممممممم. سلام دخترگلم خیلی وقته نیومدم وبلاگت که برات بنویسم ببخشید میام جبران میکنم.