و خط زد آخر صفحه نوشت از اول. قفس کوچک دلتنگی من دنیا شد. هر چه غم بود در این سینه ی کوچک جا شد. لحظه ای من به نگاه تو پناه آوردم. پلک بر هم زدم و صورت تو پیدا شد. زندگی فاصله ی مستی و هشیاری بود. پیک ها خالی و دنیای خدا زیبا شد. چیزی از فلسفه ی سیب نمیدانستم. گفتم آدم بشود دخترکم حوا شد. در کلافی که تو پیچیدی و من بافتمش. گره ای بود زمان رفت و به سرعت وا شد. عشق تاوان گناهی است که باور کردم. باید این باشد و آن جمع نباید ها شد. کلاه از سر من . اما سرت سلامت و خوش باشی.

به یاد خرداد پسر اردی جهنم. اردی ها همیشه بهشت نیستند گاهی می شوند جهنم. انگشت هایم خمیازه می کشند. و شعر می بارند روی دفتر هایم. می سوزد از حرم تو کاغذ شب. و هنوز به هوای تو گرم است سردی اتاقم. انگشت هایم خمیازه می کشند. و انگار از همیشه کر تر است گوش شب. که نمی شنود صدایت می کنم. خسته از نبودن هایت فریاد می زند تنم.

بد نيست تا تمام تنم را عوض کنم. هی عق زدم تمام خودم را به روی من. حالا رسيده ام به همين جا که نيستم. لازم شدست تا وطنم را عوض کنم. من آمدم که آدم خوبی. بايد که طرز آمدنم را عوض کنم. نوشته شده توسط پویا آریانا لینک ثابت.

حالا که آمده ای کنارم بنشین و بخند , دیگر برای پیر شدن فرصتی نیست. آنان که خاک را به نظر کیمیاکنند. آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند. دردم نهفته به ز طبیبان مدعی. باشد که از خزانه غیبم دوا کنند. معشوق چون نقاب ز رخ در نمیکشد. هر کس حکایتی به تصور چرا کنند. چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست. آن به که کار خود به عنایت رها کنند. بیمعرفت مباش که در من یزید عشق. اهل نظر معامله با آشنا کنند. حالی درون پرده بسی فتنه میرود. تا آن زمان که پرده برافتد چهها کنند. گر سنگ از این حکایت بنالد عجب مدار.

خراب خانه ام ویرانه تر شی. خانه ام را بر می دارم و می روم! برای دوستان دوستی که هوایشان را می کند دلم وهوای دلم را دارند آدرس جدید را خواهم گفت. لطفآ کامنت بگذارید تا یاد آوری کند این قرار را. ما خانه به دوشان غم سیلاب نداریم! تاگنج غمت در دل ويرانه مقیم است. همواره مرا کنج خرابات مقام است. خانه تعبیر دیگری دارد! نوشته شده در بیست و دوم آبان 1389ساعت13توسط مریم. نوشته شده در پنجم مهر 1389ساعت10توسط مریم. نوشته شده در بیست و دوم مرداد 1389ساعت15توسط مریم. راست گفتی دوست من! همه را به و.