زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود صحنه پیوسته به جاست. خرم ان نغمه که مردم بسپارند . این مطلب رو برای آپ وبلاگ گذاشتم. شاید اگر دائم بودی کنارمیک روز میدیدم که دوست ندارم میخوام برم که تا ابد بمونمسخت برای هر دومون میدونم. خاطراتت صف کشیده اند! یکی پس از دیگری حتی بعضی هاشان آنقدر عجولند که صف را بهم زده .

من وضو با نفس خیال تو میگیرم. و تو را می خوانم. و به شوق فردا که تو را خواهم دید. چشم به راه می مانم. در خوب ترین جاﮮ جهان جا دارﮮ. جایے که دست هیچ کسے به تو نمے رسد.

سلام ورود همه ی دوستام رو خوشامد میگم. هر قاصدکی یک پیامبر است. پنجره بسته بود تو نشنیدی و او رد شد. دلم آینه درد است نمی دانی تو.

آنچه سروده ام و هر آنچه که از ادبیات می خواهید بدانید-جعفر درودی.