بعد از یک ماه ایمیل بازی من را معرفی کرد به مسوول این برنامه. او هم بعد از یک هفته ایمیل زد که باید تلفنی با هم حرف بزنیم اول. کلی خودم را آماده کرده بودم برای مصاحبه ای که عملن پنج دقیقه بیشتر طول نکشید. گفت تو بدرد برنامه ی ما نمیخوری. با سر اشاره کردم .

احتیاجی هم به گفتوگو نیست. حرف و گفت و صوت را بر هم زنم. تا که بی این هر سه با تو دم زنم. شاهرخ مسکوب روزها در راه ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۹. همراه با باد پیمان یزدانیان.

باز کن پنجره را . در کوچه پس کوچه های دلم. در جستجوی نا کجا آباد. ای مرد که خود نقطه پرگار آمدی. ای که در هول و ولای جنگ دیوان آمدی. دیده تر کن ز دیده ما کن عبور. ما غم عشق می بینیم تو برهان آمدی. روزی بر درت حیران و در مانده بدم. لیک یک بار از در دعوت مهمان نا مدی. دنیا چنان نیست که بر قاعده گردد همه روز. سرو پا دیوانه شو ای که با دیوان و قرآ ن آمدی. گر تو یک لبخند زنی جمله مستان میشویم.