چند شعر کوتاه پیشکش به کوتاهی زندگی. کاش چهار فصل خدا زمستان بود. آرام و بی صدا افتاد. نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲ ب. پیشکش بر تو که در فضای مجازی برف بازی کردیم. این خطوط کشالهدار را این قدر بالا کش نده. از بی خوابی جهان مضطرب می ترسم. بگذار در حاشیه ی این جهان اندکی دراز بکشم. من چاقوی به استخوان رسیده ی استم که تنها خودم را می توانم به زانو دربیارم.

بهشت را فروختم به نیمی از نگاه تو. 1740;کشنبه ٢٤ مهر ۱۳٩٠. این جاده براے نرسیدن بود. از او بپرسید که چه میکند با دل ما. 1580;معه ٢٢ مهر ۱۳٩٠. من هر روز تلاش میکنم در خاطرم بمانی. و تو هر روز تلاش میکنی فراموشم کنی. 1662;نجشنبه ٢۱ مهر ۱۳٩٠. به هر تار جانم صد آواز است.

شعري تقديم به پسران ترشيده.